Het huidige gebouw dateert van 1850-1860 en werd opgetrokken in neoclassicistische stijl. In de tweede helft van de 18de eeuw lag hier een ruim gebouw met een kleine binnenhof; hiervan bleef in 1845 (Atlas van de Buurtwegen) slechts de oostelijke vleugel bewaard.

De pastorie is een ruim, alleenstaand breedhuis van het dubbelhuistype met drie traveeën, twee bouwlagen, een zadeldak (mechanische pannen) en twee flankerende bijgebouwen onder schilddak. Bakstenen gebouw op een hardstenen plint, voorzien van middenrisaliet en hoekpilasters. De rechthoekige vensters met hardstenen lateien en lekdrempels, kordon vormend op de bovenverdieping, hebben een patroon van zes- en achtruiters en bezaten voorheen luiken in een vermoedelijk gekaleide gevel. Faaie, rechthoekige deur in een geprofileerde, hardstenen omlijsting met driehoekig fronton en oorspronkelijk houtwerk, met bovenlicht en roedeverdeling.

De pastorie verloor na renovatie een deel van haar tuin en de erbij horende muren . Het afgesplitste terrein is als publieke ruimte en petanquebaan in gebruik. De bakstenen tuinmuur aan de Waltwilderstraat bleef behouden, samen met een fragment aan de Schutterijstraat, inclusief de hekpijlers (afgerond om de hoek) en het jongere, begin 20ste-eeuwse hek naar de achteraan gelegen bijgebouwen. Het stijl- en regelwerk van het poorthek is van metalen I-ijzers en de onderspijltjes en de spijlen zijn van bandijzer dat getorst, aan de punten gespleten en op halve hoogte versierd is met x-motieven. Voor het overige is de tuinmuur vervangen door een draadafsluiting, in strijd met de typologie van het huis. Het oude voetgangershekje in de as van de voordeur is daarin geïntegreerd, maar hangt in zware stijlen van holle vierkante buizen. Het hekje zelf is uit de bouwtijd van het huis en heeft vierkant stijl- en regelwerk met een tussenregel en spijlen met sierpunten en een naar het midden klimmend beloop.

Op de hulst (Ilex aquifolium 'Silver Queen') na, is de tuinaanleg nieuw, maar op de grens van het perceel zijn twee hoge taxusbomen (Taxus baccata) bewaard die aanvankelijk tot de pastorietuin moeten behoord hebben.

Alleenstaand breedhuis van het dubbelhuistype, drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (mechanische pannen). In de tweede helft van de 18de eeuw lag hier een ruim gebouw met een kleine binnenhof; hiervan bleef in 1845 (Atlas van de Buurtwegen) slechts de oostelijke vleugel bewaard. Het huidige gebouw dateert van 1850-1860 en werd opgetrokken in neoclassicistische stijl. Bakstenen gebouw op een hardstenen plint, voorzien van middenrisaliet en hoekpilasters, rechthoekige vensters met hardstenen lateien en lekdrempels, kordon vormend op de bovenverdieping, en een fraaie, rechthoekige deur in een geprofileerde, hardstenen omlijsting met driehoekig fronton en oorspronkelijk houtwerk, met bovenlicht en roedeverdeling.

Aanbouwsel van één travee en één bouwlaag onder schilddak tegen de rechtse zijgevel.

Het geheel ligt in een gedeeltelijk ommuurde tuin.