Hoeve Hof ter Eiken, bestond voorheen uit een boerenwoning en een langsschuur in het verlengde, en kreeg haar benaming van de twee beeldbepalende eiken die op de straathoek waren ingeplant. Heden is enkel de gerenoveerde boerenwoning bewaard, die in kern teruggaat tot de 19de eeuw, en verbouwd werd in de late 19de en vroege 20ste eeuw, evenals in het laatste kwart van de 20ste eeuw. 

Historiek

Op de Ferrariskaart van 1771-1778 was een losse bebouwing zichtbaar, die niet met zekerheid geprojecteerd kan worden op het huidige bouwvolume. Het primitief kadasterplan van circa 1830 toont daarentegen wel een langgestrekt volume met een losstaand bijgebouw ten zuiden ervan. Dit kaartmateriaal doet een bouwjaar in de vroege 19de eeuw veronderstellen. Het kadaster registreerde vervolgens in 1890 een “agrandissement” van de woning, toen het goed in het bezit was van Victor Anne De Molina. Ten zuiden van de woning bevond zich toen een boomgaard. In 1901 werd opnieuw een vergroting geregistreerd in het kadaster en werd het volume verdeeld in vier wooneenheden. De toenmalige eigenaar was vrederechter Frans Anne de Molina – Ysenbrandt de Lendoncq. Vandaag is het volume opnieuw omgevormd tot één woning. De voormalige langsschuur, die ten tijde van de eerste inventarisatiecampagne (1975) al gedeeltelijk in puin lag, werd in het decennium na de inventarisatie gesloopt.

Beschrijving

De woning is geopend naar het ten oosten gelegen erf, dat werd omgevormd tot een tuin. De noordzijde van het voormalige erf is gedeeltelijk afgesloten met een vernieuwde bakstenen muur met bakstenen pijlers, en gedeeltelijk met een haag.

Verbouwde boerenwoning van één bouwlaag en zes en vijf traveeën onder een vernieuwd pannen zadeldak. Verankerde, heden ontpleisterde baksteenbouw op een gecementeerde plint. De oostelijke erfgevel wordt geopend met beluikte rondboogvensters met hardstenen lekdrempels, meerdere rondboogdeuren en één steekboogdeur met een geprofileerde druiplijst. De noordelijke zijtrapgevel vertoont bouwnaden, die vermoedelijk verwijzen naar de verbouwingen in de late 19de of vroege 20ste eeuw. Deze zijgevel wordt geopend met twee smalle benedenvensters en twee rondboogvormige bovenvensters. De zuidelijke zijtrapgevel werd toegevoegd na het verdwijnen van de schuur en bij de renovatie van het woonhuis. Deze gevel wordt ten oosten geflankeerd door een verbouwd restant van de vroegere langsschuur, namelijk een poortdoorgang bekroond door een niskapel en nieuwe trapgevel. Relatief gesloten achtergevel met toegevoegde rechthoekige muuropeningen in de zuidelijke traveeën.