Op de Kabinetskaart van de Ferraris ligt de molensite net ten westen van het centrum van Galmaarden bij een brug over de rivier de Mark. De molen is toegankelijk langs het noordoosten, via een zijweg op de hoofdstraat van het dorp en langs het zuidwesten, via een beboomde weg dwars door de meersen. Op de rechteroever van de rivier liep in de 19de eeuw een voetweg, de Langenmolenweg, die langs de brug de molen passeerde en Galmaarden verbond met het gehucht Rode ten zuiden. In de riviervallei rondom de molen lagen gras- en weilandpercelen met bomenrijen. Deze situatie blijft ongewijzigd tot in de 20ste eeuw.

Vandaag is de molensite nog steeds bereikbaar via de Watermolenstraat in het noordoosten en een onverharde weg in het zuidwesten. Bij de molen is de spuikom bewaard. Rond de weilanden bij de molen zijn nog een aantal bomenrijen aanwezig. Rijen knotbomen en populieren markeren de rivier. De oevers zijn begroeid en de voetweg op de rechteroever is nog deels bewaard als losweg. De omgeving van de molen telt nog zeldzame planten- en insectensoorten en is een belangrijk broed-, foerageer- en overwintergebied voor talrijke vogelsoorten.