Monumentaal herenhuis in neoclassicistische stijl, opgericht in 1871 in opdracht van notaris Victor Crick, geboren te Asse in 1844, naar verluidt vermoedelijk naar ontwerp van bouwmeester Van der Beken; kadastraal geregistreerd in 1871. Het notariaat was ondergebracht in het links aangrenzende pand dat in rechtstreekse verbinding stond met het woonhuis. Naderhand diverse eigenaars en functies: zo werd het pand in 1948 verkocht aan de Belgische Staat en onder leiding van architect Jerome Devisch van Openbare Werken werd het ingericht als lokaal kantoor van het Ministerie van Financiën; hiervoor werd de oorspronkelijke doorgang naar de tuin halverwege afgesloten, de wintertuin tegen de achtergevel werd afgebroken en het geheel werd links achteraan uitgebreid voor de conciërgewoning. Bij deze verbouwingen werden de schoorsteenmantels verwijderd, nieuwe lambriseringen werden aangebracht en de plafonds verlaagd. In 1987 aangekocht door de huidige firma Credimo en in gebruik genomen als kantoor in 1988, zie gedenkplaat rechts in de hal.

Volledig onderkelderd rijhuis van vijf traveeën en drie bouwlagen onder leien schilddak met de nok parallel aan de straat. Bepleisterde, asymmetrisch opgebouwde lijstgevel gemarkeerd door een geblokte begane grond en een iets rijker uitgewerkt poortrisaliet in de tweede travee, begrensd door geblokte lisenen. Met uitzondering van de getraliede, rechthoekige keldervensters overal steekboogvensters op doorgetrokken lekdrempels, op de bel-etage in een omlijsting met uitgewerkte sluitsteen, oren en voluutvormige neuten; balusters op de borstweringen; bovenvensters in een gelijkaardige doch iets eenvoudiger omlijsting en spiegels op de borstweringen. Vernieuwd schrijnwerk. Steekboogpoort, voorheen met voetschrapers links en rechts. Fraai uitgewerkt klassiek hoofdgestel. De achtergevel, zichtbaar van op de Hopmarkt, is bezet met kunstleien.

Oorspronkelijk vrij overzichtelijke plattegrond: via de zware toegangspoort kwam men in een lange gang waardoor de koetsen met paarden de stallen in de tuin konden bereiken; in de jaren 1940 werd deze gang afgesloten. Links waren de vertrekken voor het personeel en de doorgang naar het notariaat; in de jaren 1940 werd dit deel ingericht en uitgebreid voor de conciërge. Rechts lagen een kleine ontvangstruimte, de eetkamer, de salon die oorspronkelijk verbonden was met de wintertuin en de trap naar de verdiepingen die bestonden uit een centrale hal waarrond de diverse kamers geschikt waren; de bovenste verdieping was bestemd voor het personeel. Authentieke interieurelementen bleven enkel bewaard in de sober uitgewerkte neoclassicistische hal met omlopende tandlijst, dubbele binnendeuren, witmarmeren tegelvloer met zwart ruitvormig ingelegd tegeltje op de snijpunten en bordestrap; de overige ruimten werden ingericht in functie van de kantoorbestemming.

Ten zuiden het voormalige koetshuis en bijhorende paardenstallen: haaks ingeplante baksteenbouw van vier traveeën en één bouwlaag onder zadeldak. Lijstgevel gemarkeerd door een rondboogarcade met rechthoekige poorten onder houten latei.