Gelegen aan het einde van de veldweg rechts, te midden van een deels omhaagd perceeltje. Neogotisch getinte en schuin ingeplante kapel op rechthoekige plattegrond, uit het einde van de negentiende of het begin van de twintigste eeuw; ze komt voor het eerst voor op de militaire topografische kaart van 1930 (uitgave 1937) en werd op het kadaster geregistreerd in 1945.

Witgeschilderde baksteenbouw op gecementeerde plint onder leien zadeldak. Met blauwe hardsteen afgelijnde puntgevel en klein portaal met getraliede spitsboogdeur. Zijgevels met blinde spitsboogvensters. Bepleisterd interieur met spitstongewelf en cementtegelvloer; plaasteren beeld van Sint-Antonius met Kind.