Geheel van twee gekoppelde burgerhuizen in neorégencestijl, voor eigen rekening gebouwd door architect Alphonse Geenen (inscriptie), naar een ontwerp uit 1912. De weinig productieve architect, actief in Antwerpen vanaf midden jaren 1880 tot eind jaren 1920, nam zelf zijn intrek in het rechterpand, het grootste van de twee.

Met een gevelbreedte van respectievelijk twee (nummer 6) en drie traveeën (nummer 4), omvatten de rijwoningen een souterrain en drie bouwlagen onder een plat dak. De lijstgevel met een verzorgd parement uit natuursteen en een arduinen plint, is volgens een spiegelbeeldschema opgevat als doorlopend scherm. Symmetrisch van opbouw legt de compositie de klemtoon op het drie traveeën brede middenrisaliet, dat wordt bekroond door een attiekbalustrade. Naar 18de-eeuws voorbeeld bestaat de opstand uit regelmatige registers van steekboogvensters, met een lage mezzanine als topgeleding. Supraporta’s met een rankwerkcartouche en smeedijzeren balkonnetjes accentueren de korfboogdeuren in beide zijtraveeën; het middenrisaliet onderscheidt zich in de mezzanine door oeils-de-boeuf. Verder is de ornamentatie, die uit guirlandes, palmetsleutels en chutes bestaat, ontleend aan aan de régencestijl. Het houten vensterschrijnwerk is bewaard, evenals het smeedijzer van de deuren, het traliewerk en het voortuinhek.

De plattegronden beantwoorden aan de klassieke typologie van de burgerwoning, met oorspronkelijk een 'cabinet' en de keuken in het souterrain. Identiek van indeling maar onderling afwijkend qua oppervlakte, worden beide woningen over de volledige breedte opgedeeld door de traphal met bovenlicht. Volgens de bouwplannen nemen de vestibule en het salon de straatzijde van de begane grond in, en de eetkamer de tuinzijde. Ook de bovenverdiepingen omvatten vermoedelijk een voor- en een achterkamer, daar waar de smalle achterbouw de office en het sanitair groepeert.