Vrijstaand, neoclassicistisch landhuis met omringende tuin, zogenaamd Kasteel Belvedère, gebouwd in opdracht van Jan Delannoy; de bouwwerken werden aangevat in 1861 en beëindigd in 1863. In 1928 kwam het pand in het bezit van de zusters van Sint-Vincentius a Paulo van Gijzegem die er van start gingen met de "Ecole Notre Dame", heden uitgegroeid tot de Middenschool van de Sint-Martinusscholen. In afwachting van aangepaste lokalen werden de lessen aanvankelijk gegeven in het kasteeltje. De vertrekken op de verdieping werden aangepast aan de noden van de zusters: alkoven werden ingericht en een grote slaapkamer werd omgevormd tot kapel.

Oorspronkelijk met uitzondering van de geblokte lisenen onbepleisterd, heden bepleisterd en beschilderd breedhuis op rechthoekige plattegrond, drie traveeën, souterrain en twee bouwlagen onder leien schilddak met bekronende belvedère en omlopende stenen nokbalustrade, kadastraal geregistreerd in 1861. Breukstenen onderbouw achteraan ter compensatie van de terreinhelling. Het geheel wordt gekarakteriseerd door een grote eenvoud en symmetrie. Sober opgevatte lijstgevels op plint van blauwe hardsteen, gemarkeerd door geblokte hoeklisenen; rechthoekige vensters met rolluikkasten, gevat in een vlakke omlijsting van blauwe hardsteen op de begane grond, op de bovenverdieping is de omlijsting bepleisterd en voorzien van oren. De getraliede muuropeningen van het souterrain zijn steekbogig. De omlopende, klassieke gevelaflijning bestaat uit een geprofileerde architraaf, een blinde fries en een houten kroonlijst. De geaccentueerde, symmetrisch opgebouwde voorgevel vertoont een geblokt middenrisaliet, bekroond door een driehoekig fronton met oculus, voorafgegaan door een bordestrap die geflankeerd wordt door sfinxen. De overluifelde rechthoekige deur zit gevat in een geprofileerde omlijsting van blauwe hardsteen; de houten vleugeldeur is gedeeltelijk beglaasd en voorzien van ijzerwerk met de initialen SVP(Sint-Vincentius a Paulo?). Bel-etage met licht getoogd deurvenster in rechthoekig spaarveld en balkon op ijzeren consoles.

Rechthoekige uitbouw met afgeschuinde hoeken en beglaasde ijzeren luifel tegen de noordgevel met hogerop gekoppelde rondboogvensters ter verlichting van de trapkast en dito steekboogvensters.

Interieur met overzichtelijke plattegrond: een kleine ontvangsthal is verbonden met een dwarse gang die het rechtse gedeelte nagenoeg halveert en de trap naar de verdiepingen bevat; deze gang is ook toegankelijk via de uitbouw van de rechterzijgevel. Rechts van de kleine inkom ligt een anti-chambre, links een ruime eetkamer met toegang tot de salon achteraan met rechts ernaast de keuken. Op de verdieping lagen een vijftal slaapkamers waarvan één met bijhorende badkamer rondom een centrale gang; ook de zolder vertoonde een centrale gang met aan de ene zijde de kamers voor het huispersoneel en aan de andere zijde een ononderbroken zolderruimte. De verdiepingen werden meermaals aangepast aan hun latere functies maar op de begane grond bleven authentieke interieurelementen bewaard. De kleine hal vertoont eenvoudig, omlopend stuclijstwerk, een witmarmeren vloer en een vleugeldeur voorzien van glas in lood met monogram SVP. De antichambre behield haar originele, empire-geïnspireerde aankleding waaronder de deur met verguld lijstwerk in een uitgewerkte omlijsting met frontonbekroning voorzien van vergulde leeuwenkoppen; dezelfde versieringen komen terug in de schoorsteenmantel; het fronton kreeg hier een bijkomend accent in de vorm van vergulde, gestileerde vogels en planten; het omlopende stuclijstwerk op het plafond wordt in de vier hoeken doorbroken voor een medaillon met gelauwerd keizershoofd; beschilderde paneellambrisering met rozetten in de hoeken. Salon en eetkamer zijn uitgewerkt met Lodewijk XVI-motieven voor de deuren met supraporta, schouwen en het lijstwerk.