Vrijstaand neoclassicistisch burgerhuis uit het derde kwart van de negentiende eeuw, kadastraal geregistreerd als "démolition et nouvelle construction" in 1869.

Onderkelderde baksteenbouw op rechthoekige plattegrond van drie traveeën en twee bouwlagen onder een leien schilddak met de nok loodrecht op de straat. De bepleisterde en beschilderde lijstgevel wordt gemarkeerd door een centraal geblokt inkomrisaliet en geblokte hoeklisenen. Het verticaliserende effect van het middenrisaliet en de hoeklisenen wordt enigszins afgezwakt door de puilijst, de doorgetrokken lekdrempels op de bovenverdieping en het aflijnende klassieke hoofdgestel. De eenvoudige rechthoekige vensters met rolluikkasten zijn op de bovenverdieping gevat in een geprofileerde omlijsting. Eveneens rechthoekige deur in een geprofileerde omlijsting van blauwe hardsteen met voetschraper rechts. Het schrijnwerk werd vernieuwd tijdens de inventarisatieperiode.

Bewaarde interieurelementen uit de bouwperiode. Neoclassicistisch uitgewerkte hal. Voorplaats links met gepolychromeerd, omlopend stuclijstwerk, een paneellambrisering voorzien van rozetten in de uitgespaarde hoeken, een witmarmeren schouw geflankeerd door muurschilderingen, links een schip, rechts een zeemeermin voorstellend; beschilderde, houten vleugeldeur met supraporta en plankenvloer. Iets minder uitgewerkte achterplaats, eveneens met omlopend stuclijstwerk, witmarmeren schouw en lage eternitlambrisering; plafond met omlopend, geschilderd bloemmotief.