Voorheen omgracht kasteel met traditionele kern, door gevelstenen 1729 gedateerd, doch vandaag sterk gerenoveerd en in het laatste kwart van de twintigste eeuw voorzien van een neoclassicistische inkomtravee, volgens de eigenaar naar het vroegere uitzicht, een gegeven dat bevestigd wordt door oude foto's die ons een bepleisterd neoclassicistisch landhuis tonen met beluikte rechthoekige vensters en een centraal inkomrisaliet. Van de vroegere omgrachting resten heden nog een vijver en enkele wallen; het omringende park, toegankelijk in het zuidoosten, werd gedeeltelijk opgeofferd voor hedendaagse bijgebouwen en een vrij recente villa (nummer 21). Ten zuidwesten van het kasteel ligt de momenteel aangepaste oranjerie, volgens de eigenaar gebouwd in 1851, ofschoon de constructie nog niet is aangeduid op de Poppkaart van circa 1860 en ze kadastraal werd geregistreerd in 1865.

In een schepengriffie van 1641 wordt het goed omschreven als "een pachthoff mette huysinghen, schueren, stallen ende allen andren edifitien daer op staende, gel. in den gehuchte van Wallfergem, rontsomme in sijne grachten". Volgens de eigenaar was het in 1654 eigendom van de Brusselse familie 't Kint en werd het vermoedelijk op het einde van de zeventiende eeuw verbouwd tot "speelhuys"; voortgaande op de jaarstenen in de gevel werd het echter (nogmaals?) verbouwd in 1729. In 1818 werd het goed verhuurd aan pastoor Luckx die er tijdelijk een huis van weldadigheid in onderbracht, waaruit in 1822 de congregatie der zwartzusters zou ontstaan, Weversstraat nummer 1. Datzelfde jaar kwam het goed volgens de eigenaar door vererving in handen van de huidige eigenaarsfamilie. Volgens D. De Grave onderging het park een grondige uitzichtwijziging nadat Lodewijk Delvaux eigenaar was geworden in 1861; zo werden onder meer een aantal vijvers opgevuld; voortgaande op de mutatieschetsen van het kadaster en de bijhorende leggers kadert de bouw van de oranjerie in deze bouwcampagne.

De toegang bestaat uit een ijzeren hek tussen pijlers van bak- en natuursteen met bekronende siervazen van blauwe hardsteen en in de as een gekasseide weg in de richting van het kasteel.

Kasteel op rechthoekige plattegrond van vijf traveeën en twee bouwlagen onder leien schilddak. Verankerde, deels begroeide baksteenbouw met gedecapeerde lijstgevel op zandstenen plint, gemarkeerd door een bepleisterd, centraal ingangsrisaliet: nieuw ingebrachte, rechthoekige deur onder bewaard rondbooglicht met waaiervormige roeden; de deuromlijsting van blauwe hardsteen met boogrug op doorgetrokken imposten is eveneens nieuw, net als de hardstenen omlijsting van het bovenvenster. Overigens rechthoekige vensters met vernieuwde hardstenen dorpels en rechtstanden van zandsteen; bouwnaden en ontlastingsboogjes verwijzen duidelijk naar de aanpassing der vensters. Vier gevelstenen onder de kroonlijst vormen samen het jaartal 1729.

Aangepast interieur met enkele behouden neoclassicistische deuromlijstingen in de hal.

In een mooi park, toegankelijk langs een hek tussen vierkante pijlers met vaasbekroning, een omgracht kasteel door middel van afzonderlijke steentjes in de voorgevel gedateerd 1729, doch sterk aangepast. Gerestaureerde woning met twee verdiepingen afgedekt met een schilddak (leien).

Voorgevel voorzien van een witbepleisterde middentravee met een modern verbouwde deur, doch een behouden bovenlicht van een empirerondboogdeur (19de eeuw) met waaier; gedecapeerde bakstenen gedeelten met een herstelde plint van zandsteen en rechthoekige vensters met nieuwe boven- en onderdorpels van arduin, doch oorspronkelijke zandstenen posten verrijkt met negblokken. Gecementeerde achtergevel voorzien van een met leien bekleed middenrisaliet, uitkijkend op de watergracht. Links, recente aanhorigheden.