De windmolen van Terheide, is een bewaarde molenromp die teruggaat op een laat-18de-eeuwse korenmolen, van het type bovenkruier, stenen bergmolen (beltmolen). Op de molensite bevinden zich twee molenaarswoningen: een vroeg-19de-eeuwse, heden gedeeltelijk ingebouwde, molenaarswoning (nummer 19) en een latere tweede molenaarswoning (nummer 21) uit het midden van de 19de eeuw, recent gerenoveerd.

Al in 1410 is er sprake van een molen op deze plaats, toen eigendom van de abdij van Affligem. In 1786 werd er een stenen windmolen opgericht door Carolus Meert, pachter en olieslager. Volgens jaarankers zou de eerste molenaarswoning van 1804 dateren. Mutatieschetsen van het kadaster van 1852 tonen een U-vormig ingeplant complex met een molen ten zuidwesten. Volgens de kadastrale gegevens werd in datzelfde jaar een tweede molenaarswoning ten zuidoosten gebouwd, naar verluidt omdat er op een bepaald moment twee broers actief waren. Een eerste stoommachine werd geplaatst in 1896. In 1900 werd de kap hersteld die ten gevolge van een storm was afgevlogen. De stoommachine werd in 1908 vervangen door een nieuwe. In 1922 werden kap en gevlucht definitief verwijderd. Delen van het gedemonteerde houten gevlucht werden herbruikt in het interieur. Begin de jaren 1950 werd de installatie van de mechanische maalderij grotendeels vernieuwd. De mechanische maalderij in de romp bleef tot 2004 in werking.

Momenteel rest nog een flesvormige bakstenen molenromp, als bescherming bekleed met een met houten latten bevestigd dekzeil, op een deels afgegraven, deels met gras begroeide belt. Op de begane grond bleef de gecementeerde invaart (doorgang) bewaard. De muuropeningen van de romp zijn op één verticale lijn geplaatst. De molen is een driezolder en herbergt de grotendeels bewaarde installatie van de vroegere mechanische maalderij.  

De naar het zuiden gerichte, voormalige molenaarswoning (nummer 19) telt zes traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (pannen en kunstleien) met de nok parallel aan de straat, en is in de zuidgevel door middel van jaarankers “1804” gedateerd. De lijstgevels zijn met schijnvoegen gecementeerd en hebben eenvoudige rechthoekige vensters met dorpels van blauwe hardsteen,  getralied aan de straatzijde. De rechthoekige deur is gevat in een vlakke hardstenen omlijsting, de opkamer bevindt zich in de westhoek.

De tweede, later bijgebouwde molenaarswoning (nummer 21), kadastraal ingetekend in 1852, ligt achterin, ten oosten van de molen. Deze woning van één bouwlaag onder zadeldak werd samen met een haaks erop gelegen volume gerenoveerd tot een woning.

Voorts bevinden zich op de molensite een bakstenen schuurvolume, een hoog bakstenen volume onder plat dak (silo) met afhang, recentere loodsen en werkplaatsen.