Burgerhuis in eclectische stijl met neorenaissance-inslag, gebouwd in opdracht van de aannemer Petrus Joannes Rooses (1840-1924), naar een ontwerp door zijn zoon Guillaume Rooses uit 1897. Het gebouw behoort tot het vroege oeuvre van de architect, die actief was vanaf omstreeks 1890 tot zijn overlijden in 1922. In het overgrote deel van zijn architectuurproductie, paste Rooses een eclectische stijl toe, zowel met klassieke als neo-Vlaamserenaissance-invloeden, gekenmerkt door een polychroom materiaalgebruik en een rijk geveldecor. Op vier aanpalende percelen verderop in de Verdussenstraat had hij eerder in de jaren 1890 al de bescheiden woning Thijs, de conventioneel neoclassicistische woningen De Smidt en Van Aalst en de woning Theuns in neo-Vlaamserenaissance-stijl gebouwd. De woning voor vader Rooses maakt deel uit van een gaaf bewaard huizenblok (Verdussenstraat 11 tot 31) dat representatief is voor de oorspronkelijk, overwegend neoclassicistische bebouwing van deze wijk, daterend uit de jaren 1880 en 1890.

Guillaume Rooses ontwierp in opdracht van zijn vader aannemer meerdere panden bestemd voor verhuur of verkoop, maar voerde ook voor eigen rekening gelijkaardige vastgoedprojecten uit. Uit 1903 dateert een vrijwel identiek burgerhuis voor Petrus Joannes Rooses in de Lange Lozanastraat. Ook de gevelopstand van de woning Van Aalst uit 1900 in de Transvaalstraat beantwoordt aan een gelijkaardig schema.

Met een gevelbreedte van twee tot drie traveeën, omvat de rijwoning vier bouwlagen onder een zadeldak. De lijstgevel heeft een verzorgd parement uit witte natuursteen, met gebruik van blauwe hardsteen voor de geblokte pui, waterlijsten, lateien, het balkon en kraagstenen. De gevelcompositie beantwoordt aan een axiaal opzet, nadrukkelijk horizontaal geleed door waterlijsten, met registers van rechthoekige vensters, en een soort attiekloggia als bekroning. In de sokkelvormende pui is het rondboogportaal gevat in een omlijsting met diamantkoppen, mascaronsleutel en voluten, onder een entablement op consoles. Een drielicht legt de klemtoon op de tweede verdieping, in de middenas geaccentueerd door een entablement en een golvend balkon met balustrade, beide op consoles; boogvelden met mascarons en diamantkoppen boven de lagere zijlichten. Gemarkeerd door pilasters met kraagsteen en leeuwenkopkapiteel, doorbreekt een drielicht met composiete halfzuilen de topgeleding. Het klassieke hoofdgestel met een houten kroonlijst en tandlijst op consoles, wordt geaccentueerd door een kleurrijke tegelfries met palmetten in art-nouveaustijl. Het houten schrijnwerk van de inkomdeur en een deel van de vensters is bewaard, evenals het smeedijzeren traliewerk van de pui.

De plattegrond beantwoordt aan de typologie van de bel-etagewoning, die over de volledige breedte wordt opgedeeld door de centraal ingeplante traphal met bovenlicht. Daarbij is de lage begane grond gereserveerd voor dienstlokalen, de bel-etage voor ontvangstruimten en de hogere verdiepingen voor privévertrekken.