De woning en ruime tuin zijn opgetrokken op een voormalige stortplaats die in 1967 openbaar verkocht werd. De modulair opgetrokken woning met ingebouwd meubilair bevatte ook het atelier van de architect. De patio langs de zuidzijde van de woning is overdekt met openschuivende polyesterkoepels op een stalen structuur en doet dienst als overgangsruimte tussen binnen en buiten. Het eigen tuinontwerp laat zich definiëren als een siertuin die in de nabijheid van de woning het architecturale karakter van de woonst weerspiegelt, maar verderop de vorm van een “natuurlijk landschap” aanneemt.

In tegenstelling tot de woning die een jaar na aankoop van het terrein voltooid was, werd de aanleg van de tuin over verschillende jaren uitgespreid en kende later nog een aantal wijzigingen. Deze evolutie is duidelijk zichtbaar wanneer men de luchtfoto uit 1971 bekijkt. Hier beperkt het tuinontwerp zich nog tot de aangelegde voortuin en een L-vormige vijver ten zuiden van de woning. De uitgegraven aarde werd deels gebruikt voor de oprichting van kunstmatige heuveltjes langs de westgrens van de tuin. In latere jaren wordt de vijver steeds verder oostwaarts uitgebreid, in de nabijheid van de woning in een strakke geometrische vormgeving, verder weg als een natuurlijke, met eilandjes bezaaide vijver. Op de luchtfoto van 1979-1990 is ook de platanendreef aangelegd die het landgoed via een zijweg van de Maalse Steenweg ontsluit.

De tuin vandaag

De ruime voortuin ten noorden van de woning is aangelegd rondom een sikkelvormige vijver. De oprijlaan splitste zich oorspronkelijk op in een beboomd dreefje dat via een betonnen brug naar de bezoekersparking leidde en een oprijlaan naar de inpandige garage. In 2017 werd een deel van de voortuin verkaveld en werd een nieuwe oprijlaan aangelegd.

Het tuingedeelte dat aansluit bij de woning wordt gedomineerd door de geometrisch gevormde waterpartij. Tussen de woning en de vijver staat een grote piramidale spiegelsculptuur van Glaverbel opgesteld. De kunstmatige heuveltjes begroeid met klimop of gras langs de tuingrens fungeren als wind- en zichtscherm, waarbij de hoogste heuvel ook als uitkijkpunt wordt gebruikt.

Het zuidoostelijk tuingedeelte is aangelegd als een grillig gevormde waterpartij bezaaid met eilandjes en beplant met bomengroepen. Nauwe zichtassen bieden van hieruit een blik op de woning en spiegelsculptuur.