In 1907 lieten de erfgenamen van Baron Edouard Nottebohm (Antwerpen, 1813-Antwerpen, 1886) op de hoek van de Walvis- met de Lange Ruusbroecstraat een ensemble van zeven huizen bouwen in een strenge neoclassicistische stijl.

Een deel van een groot ensemble dat de baron in 1886 op dit bouwblok realiseerde, werd voor het nieuwe project gesloopt. De architect van de zeven nieuwe huizen was Ferdinand Hompus, een Antwerps architect die zowel in neoclassicistische als in neo-Vlaamserenaissance-stijl werkte.

Het ensembles bestaat uit zeven woningen, symmetrisch geschikt rond een hoekwoning op het smalle hoekperceel. De burgerhuizen, drie bouwlagen onder zadeldaken, hebben lijstgevels met een wit natuurstenen parement, op hardstenen plinten. De begane grond is overal versierd met imitatievoegen, doorlopende houten kroonlijsten op klossen, hardstenen puilijst. Kenmerkend voor dit strakke ensemble is de gestrekte waterlijst op voluten boven de vensters van de tweede bouwlaag.

Het hoekhuis heeft een brede afgeschuinde hoektravee, geflankeerd door telkens vier brede traveeën in de zijgevels. Op de begane grond werd een winkel voorzien, met een breed etalagevenster in de Walvisstraat. De aansluitende rijwoningen tellen telkens drie traveeën, waarbij nummers 3 en 80 breder zijn dan de andere. Bij vijf van de zeven woningen werden ijzeren balkons voorzien op de tweede bouwlaag, onder meer in de hoektravee.