Landhuis en koetshuis "Les Peupliers" of "Ten Brouck" te bereiken vanaf de Moerkerkse Steenweg via een populierendreef en aan de noordkant begrensd door de Aardenburgseweg. Gelegen in een park met beukenbosje palend aan de Aardenburgseweg en afgezoomd met een meidoornhaag.

Op een 18de-eeuwse kopie van een kaart uit 1685 staat op de plaats van de huidige populierendreef een "lantweghe 1/2 en 1/2" lopend door landbouwgronden en fungerend als verbindingsweg tussen Moerkerkse Steenweg en Aardenburgseweg. In 1833 wordt het landgoed aangekocht door priester Léon de Foere (1787-1851), directeur van het Engels Klooster, publicist en politicus. Er staat dan op het domein een jachtpaviljoen met aanhorigheden, en op de daarbij horende landbouwgronden een boerderij aan de Aardenburgseweg (wellicht huidig nummer 117) en langs de Moerkerkse Steenweg (nummer 460). Priester de Foere laat het paviljoen verbouwen en een park aanleggen met bomen, paden, een vijver en een Mariagrot. Het domein is dan toegankelijk via de Aardenburgseweg. Na zijn dood in 1851 gaat het goed over op zijn broer, opnieuw wordt het huis verbouwd om dienst te doen als buitenverblijf. De ingang wordt van de noord- naar de zuidkant verplaatst, het huis wordt uitgebreid met een tweede verdieping en een balkon boven de deur. Het voormalige paviljoen heeft nu het uitzicht van een typisch 19de-eeuws landhuis met bepleisterde en witbeschilderde gevels, rechthoekige muuropeningen met geprofileerde omlijsting en beluikte vensters. Aan de voorkant van het huis komt er een moestuin met volière, later verbouwd tot serre. Met de aanleg van de populierendreef aan de zuidkant wordt de hoofdtoegang verlegd naar de Moerkerkse Steenweg. Bezetting door Duitse soldaten en de inslag van een bom beschadigen het huis tijdens de Eerste Wereldoorlog. In de jaren 1930 wordt tegen de gevels een bakstenen parement geplaatst, het balkon en de vensterluiken verdwijnen, in de tuin wordt de vijver gedempt. In 1983 wordt het goed verkocht en sedertdien bewoond door de huidige eigenaar.

Dubbelhuis van vijf traveeën en tweeënhalve bouwlaag onder pannen schilddak uit de 19de eeuw. Symmetrische lijstgevel met bakstenen parement uit de jaren 1930 en doorlopende banden ter hoogte van de onderdorpels, arduinen plint. Eenvoudige rechthoekige muuropeningen met vlakke omlijstingen in simili, geplaatst in de jaren 1930. De 19de-eeuwse geprofileerde omlijsting van de deur is behouden. Boven de deur bevindt zich een zonnewijzer.

Interieur met 19de-eeuwse aankleding. De hal, daterend van de verbouwing uit de tweede helft van de 19de eeuw, heeft een arduinen vloer met centraal een ingewerkt, witmarmeren stermotief. De arduinen (recuperatie-)volutenschouw, in het salon aan de noordkant, is hier geplaatst in de eerste helft van de 20ste eeuw.

Het koetshuis rechts van het huis stond er reeds vóór 1833. Baksteenbouw op rechthoekige plattegrond onder semi-Frans pannen dak in een neoclassicistische stijl. De voorgevel wordt geritmeerd door drie rondboogvormige koetspoorten die in de loop van de 20ste eeuw worden aangepast. Onder de dakrand zit een brede bakstenen muizentandfries.