Sociale woningbouw met omhaagde of ommuurde voortuintjes uit de jaren 1920.

Op 11 juli 1922 werd de bouwmaatschappij "Diegem-Uitbreiding" opgericht om tegemoet te komen aan de woningnood na de Eerste Wereldoorlog. De eerste woningen werden aanbesteed op 5 augustus 1922 en werden gebouwd aan de Lodewijk De Greefstraat. De intekening op het kadaster gebeurde al in hetzelfde jaar. Uit de mutatieschetsen blijkt trouwens dat het oorspronkelijk ging om een symmetrisch uitgebouwd geheel aan de Lodewijk De Greefstraat: het concept bestond uit per vier gekoppelde woningen aan weerszijden van twee reeksen per zes gegroepeerde woningen die achteruit sprongen ten opzichte van de eerste. Ten gevolge van de nieuwe wegeninfrastructuur is de noordelijke groep van vier heden volledig verdwenen en de aanpalende groep van zes werd herleid tot vier. De bijhorende groep aan de Sint-Katharinastraat bestond uit aaneensluitende eengezinswoningen.

Per vier of per zes gekoppelde enkelhuisjes met regionalistische kenmerken als baksteenfriezen en hoeksteunberen en verspringende rooilijn ter hoogte van nummer 11; breed- of diephuizen, telkens van twee traveeën en één bouwlaag onder al dan niet afgewolfde zadeldaken van mechanische pannen. De straatwand biedt een afwisseling van, al dan niet beschilderde, bakstenen lijst- en tuitgevels met rechthoekige muuropeningen of rondboogdeurtjes, sporadisch gevat in een omlijsting van zandsteen. Het uitzicht van de woningen in de Sint-Katarinastraat sluit hierbij aan doch de panden zijn meestal sterk aangepast.