Bedrijfscomplex waarvan de geschiedenis opklimt tot het begin van de zestiende eeuw, toen de heer van Diegem in 1513 een nieuwe watermolen oprichtte op de Woluwe ter vervanging van de in 1488-1489 vernielde Vondelmolen die verder naar het noorden gelegen was. Op de stallen na werd de Cleyne Molen in 1918 door brand verwoest en in 1922 opnieuw opgericht door Frans Dekelver, burgemeester van Diegem van 1921 tot 1938. Omstreeks de eeuwwisseling was de molen een smoutmolen, maar F. Dekelver bouwde hem om tot cilindermolen bestemd voor industriële productie; het molenwiel verdween in 1937 bij de overwelvingswerken van de Woluwe; nadien werd stookolie gebruikt en tijdens de Tweede Wereldoorlog werd overgeschakeld op elektriciteit. Vanaf 1957 uitgebaat als nijverheidsmaalderij (bakkersbloem).

Bakstenen gebouwen van één à twee bouwlagen onder zadeldaken van pannen en kunstleien, grotendeels opklimmend tot de jaren 1920. Lagere stal met oudere muurfragmenten van zandsteen, aangepaste rechthoekige muuropeningen aan de straat, elders getoogd; aan de Woluwelaan gecementeerd muurvlak op de muren van de maalderij ter hoogte van het vroegere molenrad.

Zogenaamde "Kleine molen", voormalige watermolen op de Woluwe, die in 1910 door brand werd verwoest zodat heden van de oude constructies slechts een zandstenen gebouw overblijft.