Dit ensemble van drie burgerwoningen werd in 1889 ontworpen door architecten Bilmeyer en Van Riel in opdracht van de Naamlooze Maatschappij voor het Bouwen van Burgershuizen in het Oostkwartier.

Deze in 1886 opgerichte bouwmaatschappij had als doel de woningbouw in Zurenborg te organiseren en nam daarvoor verschillende architecten onder de arm om reeksen huizen te bouwen in de gewenste stijl. Bilmeyer en Van Riel realiseerden heel wat projecten voor de maatschappij, onder meer drie groepen eclectisch stadsvilla's in de Transvaalstraat en een monumentaal eclectisch ensemble op de Cogels-Osylei. Daarnaast realiseerden ze kleine symmetrische reeksen burgerhuizen in de Dolfijnstraat, de Tweelingenstraat en de Wolfstraat, telkens in een combinatie van neoclassicistische en neo-Vlaamserenaissance-gevels.

In de Wolfstraat zijn nog twee gelijkaardige ensembles aanwezig ontworpen door Eugène Geefs. Deze kleine huizenreeksen vormen in het Antwerpse deel van Zurenborg het handelsmerk van de Naamlooze Maatschappij. Met dergelijke afwisselende, kleine ensembles, werd een levendig, kleurrijk straatbeeld gecreëerd.

De woningen tellen drie traveeën en twee bouwlagen onder leien mansardedaken. Het centrale huis (18) in neo-Vlaamserenaissance-stijl heeft een rode bakstenen lijstgevel verlevendigd met witte natuurstenen banden, markant balkon met afgeronde balustrade, een trapgevel met topstukken en kleurrijk, verfijnd siermetselwerk. Op de begane grond rechthoekige muuropeningen onder rechte natuurstenen latei waarboven ontlastingsbogen met natuurstenen sluitsteen. Op de verdieping, segmentboogvensters met diamantkop als sluitsteen. In de geveltop een rondboogvenster.

De twee neoclassicistische flankerende woningen hebben bepleisterde en witgeschilderde lijstgevels. Houten kroonlijsten op klossen, waarboven een centraal dakvenster met frontonbekroning. Klassieke indeling van de begane grond, met hardstenen plint, rechthoekige deur en twee vensters, regelmatig geplaatst in een parement van imitatievoegen. Op de verdieping wijken de woningen van mekaar af. Bij nummer 16 een gekoppeld drielicht met deelzuilen op geaccentueerde consoles. Bij nummer 20 drie rondboogvensters onder een rondboogarcade en een stucfries met plantenranken onder de kroonlijst.

Diephuis in neo-Vlaamserenaissance-stijl van einde 19de eeuw. Bakstenen trapgevel met overhoeks topstuk, verlevendigd met beschilderde banden en diamantkopmotieven. Markant balkon met afgeronde ijzeren leuning. Diverse muuropeningen.