Woning "Het Lindenhof" - of in de volksmond "De Grote Valies". Woonhuis van architect Huib Hoste (1881-1958) (Sint-Michiels-Brugge) zie gevelsteen met opschrift: "HULDE 1957 / HIER WOONDE EN WERKTE HUIB HOSTE, ARCHITECT-URBANIST", gebouwd in 1911 naar eigen ontwerp. Slechts heel kort door Hoste zelf bewoond met name circa 1913-1914 en circa 1930.

In deze woning, opgetrokken in locale geelbeige baksteen met staand verband onder mansardedak is echter nog geen vernieuwing voelbaar. Het dominant volume telt twee bouwlagen en een dakverdieping. Een kleine uitbouw met de inkom en een bergplaats flankeren het hoofdvolume. De gevelwerking is sober; een uitgemetselde tandlijst onder de dakgoot en ontlastingsbogen boven de ramen typeren de gevel. Aan het oorspronkelijk concept is in de loop der tijden wel één en ander gewijzigd. Het houten schrijnwerk met kleinhouten is grotendeels vervangen door gelijkaardig schrijnwerk in de voor- en zijgevels.

De ramen in de achtergevel op de gelijkvloerse verdieping zijn hedendaagse interpretaties. Op de oude archieffoto's zien we echter ook dat oorspronkelijk tussen de aanzet van het dak en de zijmuur een bandraam aanwezig is. Vandaag blijft daar geen spoor meer van over. De voordeur is nog origineel, en aan de achtergevel is ter hoogte van het raam in het dakvolume een houten balustrade aangebracht tussen baksteenflenzen. Deze balustrade wordt momenteel gereconstrueerd en zal terug aangebracht worden.

In tegenstelling tot de traditionele aanpak van het exterieur, is de Nederlandse invloed op het interieur wel voelbaar. We kunnen stellen dat Hoste in zijn woning experimenteerde met kleur en meubelobjecten. Het aanvankelijk braaf interieur uit 1911 met traditioneel meubilair en sjabloonschilderingen op de wanden evolueert in de jaren twintig al snel naar een buitengewoon concept van kleurencomposities waarbij horizontale en verticale richtingen tegenover elkaar worden geplaatst en het meubilair niet langer los staat maar geïntegreerd is in het concept. Op zwart-wit foto’s is deze opmerkelijke metamorfose duidelijk afleesbaar, in het huidige interieur daartegen is nog enkel een aantal elementen bewaard gebleven van de inrichting uit 1911, van de aanpak in de jaren twintig blijft jammer genoeg alleen nog fotomateriaal over. Schouwen en meubilair zijn verdwenen en op de herpleisterde muren zit geen spoor meer van kleur. De traphal met houten draaitrap en de deuren met kleurige glas in lood zijn restanten uit 1911. In de jaren twintig liet Hoste deze glasramen zelfs afdekken om de figuratieve impact te vervangen door rechtlijnigheid. Deze interessante ontwikkelingen en experimenten door Hoste toegepast in zijn eigen interieur zijn vandaag volledig verdwenen.