Ontstaan rondom de eerste kerk van de parochie Sint-Michiels, voor het eerst vermeld in 1089. Rond 1863 blijkt de toenmalige kerk te klein en wordt deze gesloopt; omdat ook beslist wordt de pastorie te herbouwen, is er niet voldoende ruimte en verrijst de nieuwe parochiekerk uiteindelijk op de hoek van de Rijselstraat. In 1923 wordt het kerkhof uitgebreid en ontwerpt architect Huib Hoste een omheining met een pergolaconstructie in baksteen en beton; laatst genoemde is heden bijna volledig verdwenen.
Vrij ongestructureerd kerkhof. Ommuurd door overgroeide bakstenen muren; centrale ingang tussen met hogels bekroonde pijlers met initialen van de gemeente en ijzeren hekken. Centraal pad tussen beukenbomen leidt tot aan kalvariekruis; aan weerszijden liggen de oudste graven met name vrij imposante grafmonumenten van vooraanstaande (adellijke) families van de gemeente (onder meer familie van Wint, de la Kethulle de Ryhove, Gilles de Pelichy, Kervyn de Lettenhove) met beeldhouwwerk, gietijzeren kruisen; tevens latere graven.
Ten noorden liggen de recentere uitbreidingen onder meer begraafplaatsen van oud-strijders uit beide wereldoorlogen. Quasi centraal liggen de slachtoffers van de luchtaanval van 1944.
FRANCHOO G., De kerk en de parochie van Sint-Michiels, in Het Brugs Ommeland, 1965, jaargang 5, nummer 2.
VERDONCK A., Oeuvrelijst van architect Huib Hoste, onderzoek uitgevoerd in opdracht van de Vlaamse Gemeenschap, Brussel, 2003-2004.
Bron: VANWALLEGHEM A. & VAN VLAENDEREN P. met medewerking van GILTÉ S. & DENDOOVEN K. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Brugge, Deelgemeente Sint-Michiels, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL22, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Vanwalleghem, Aagje; Van Vlaenderen, Patricia Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
