Zogenaamd hoeve "STOCKVELDT / 1781", zie beschilderd opschrift. De historische site is gebouwd op een kleine bebouwbare hoogvlakte te midden van de Wulgenbroeken. De Wulgenbroeken liggen ten oosten van de Heidelbergstraat, en zijn een in oorsprong moerassig gebied, die nu in gebruik is als grasland met hier en daar rijen knotbomen, sloten en greppels; typisch is dat dit gebied door zijn lage ligging en vochtige bodemcondities vrij is gebleven van bebouwing. Deze broeken liggen rondom de Lijsterbeek, die de grens vormt tussen Sint-Michiels (Brugge) en Oostkamp.

Historiek

1301: oudste vermelding van de hoeve. Zeker tot in de 15de eeuw is de hofstede eigendom van het geslacht Van Stockvelde, vanwaar de naam is afgeleid. Tijdelijk eigendom van de Sint-Trudohoeve (zie Sint-Trudostraat te Assebroek).

1770-1778: afgebeeld op de kaart van Ferraris. De gebouwenconfiguratie is moeilijk te onderscheiden.

1775: het goed wordt aangekocht door baron Jean-Philippe de Pélichy.

1781: het oudste volume van het nog bestaande woonhuis wordt door baron Jean-Philippe de Pélichy opgetrokken (zie datering op de voorgevel).

1785: op een kaart van 1785 weergave van het woonhuis en de schuur. Het woonhuis wordt weergegeven als een sterk symmetrisch opgebouwd volume. Centraal een volume van twee bouwlagen onder een mansardedak geflankeerd door telkens een volume van één bouwlaag onder lessenaarsdak. Via een dreef stond de "Stockveldhoeve" in verbinding met het "kasteel de Groene Poorte". Er bestond dus een duidelijke link tussen de hoeve en het kasteel. De hoeve deed vermoedelijk dienst als "huis van plaisance". Ten oosten van het erf stond een dwarsschuur.

circa 1835 : op het primitief kadasterplan worden drie losse bestanddelen weergegeven met name het woonhuis, de schuur en een kleiner volume. De omliggende percelen worden omschreven als weiland en dennenbos.

circa 1845: aanduiding in de Atlas Der Buurtwegen (circa 1845). Het woonhuis deed toen vermoedelijk dienst als "huis van plaisance" horend bij het kasteel "De Roode Poort" (zie Rijselstraat nummer 231). Het stond via een lange dreef in verbinding met het kasteel. Tot op heden is die dreefstructuur nog aanwezig, maar het kasteel is grondig verbouwd en heeft geen grote erfgoedwaarde meer.

1847: het eigendom gaat via erfenis over aan de familie van Caloen de Gourcy Sérainchamps, de toenmalige eigenaar van het nabijgelegen kasteel van Loppem (zie Zedelgem, Loppem).

1882: volgens het kadaster uitbreiding van het bestaande woonvolume.

Beschrijving

Atypische hoeve met losstaande gebouwen, deels rondom het bekiezelde erf. Grosso modo dwars op de straat het woonhuis met rechts het erf waarrond het bakhuis en de schuur. Achter het woonhuis en de schuur, twee recente losstaande loodsen. Erftoegang via roodbeschilderd, smeedijzeren hekken tussen afrastering met betonnen paaltjes.

Woonhuis

Woonhuis bestaande uit een hoofdvolume van vier traveeën en twee bouwlagen onder mansardekap geflankeerd door twee volumes van één bouwlaag onder lessenaarsdak bedekt met Vlaamse pannen. Het huidig uitzicht dateert van "1781" volgens opschrift. Toen was de woning vermoedelijk in gebruik als huis van "Plaisancie" of kleine zomerresidentie bij het nabijgelegen kasteel "De Roode Poorte". Deze site stond in verbinding met het kasteel via een lange dreef, die tot op heden nog gedeeltelijk bewaard is. Het kasteel is grondig verbouwd.

Hoofdvolume met verankerde bakstenen, bepleisterde en witbeschilderde lijstgevels met zwart gepekte plint. De plint wordt bovenaan afgewerkt met een geprofileerde vermoedelijk natuurstenen lijst.

Hoofdgevel, kant straat, wordt verticaal geleed door spiegels. Centraal rechthoekige muuropeningen, op de begane grond voorzien van een rocaillemotief als sluitsteen en op de verdieping vermoedelijk een ramskop als sluitsteen. Op de borstwering, uitgewerkt als spiegel, met opschrift "Stockveldt/ 1781".

Zijgevels van verankerde baksteen, bepleisterd en witbeschilderd, bovenaan afgewerkt met een geprofileerde vermoedelijk natuurstenen gootlijst. De gevels zijn opengewerkt met rechthoekige muuropeningen, telkens voorzien van een eenvoudige sluitsteen en duimen.

Achtergevel van verankerde rode baksteen. De achtergevel is afgewerkt met muurvlechtingen. Op de begane grond opengewerkt met rondboogvormige poortopeningen met arduinen geprofileerde omlijsting geven toegang tot de huidige stallingen of vroegere remisegebouwen. De geveltop is opengewerkt met rechthoekige muuropeningen. Het venster in de geveltop is beluikt.

Het hoofdvolume wordt geflankeerd door twee lagere aanbouwen van verankerde witbeschilderde en bepleisterde baksteen. De gevels zijn opengewerkt met rechthoekige muuropeningen. De oudste en oorspronkelijke muuropeningen zijn voorzien van een sluitsteen. Rechthoekige deur onder geprofileerde kroonlijst. Volgens oude foto's, zat rechts van de deur een opkamer, thans verdwenen. Het bepleisterde plafond van de opkamer is bewaard gebleven.

Interieur

Gedeeltelijk onderkelderd. Kelder voorzien van bakstenen tongewelf, vloer voorzien van rode tegeltjes. De kelder is toegankelijk via traptreden in Balegemse steen.

Woonkamer of de zogenaamde "beste kamer", aan de straatzijde gelegen, met bewaarde balkenlagen. Moerbalken met eenvoudige balksleutel. Imposante haard met houten geprofileerde schouwbalk rustend op marmeren consolestenen. Massieve getorste marmeren pilasters. Behouden cementtegelvloer.

Alkoofnis, nu omgebouwd tot een kast, is voorzien van een hoofdgestel en pilasters voorzien van kapitelen met ramskoppen.

Volgens oude foto's, bevond zich een voutekamer in de lagere aanbouw, rechts van de inkom. Het plafond van de voutekamer is voorzien van een bepleistering bestaande uit een centraal rosace, centraal een rechthoekig vlak en schuin oplopende trapeziumvormige vlakken. Links kamer voorzien van haard, voorzien van een nieuw parement en een geprofileerde houten schouwbalk.

Op de verdieping bepleisterde plafonds met moerbalken. De kamer vooraan, nu opgesplitst in verschillende kleine ruimtes, is voorzien van een marmeren schouw, de schouwboezem is voorzien van fijn houtsnijwerk met putti, een medaillon, acanthusbladeren en wijnranken.

Bewaarde dakconstructie bestaande uit vier getelmerkte gebinten.

Geïntegreerde stalling of remisegebouwen. Rechts voorzien van drie rondbogen bovenaan afgewerkt met een natuurstenen geprofileerde lijst. Links voorzien van rondboogvormige blindnissen.

Bakhuis

Ten westen van het erf gelegen volume. Het bakhuis werd vermoedelijk in het laatste kwart van de 19de eeuw gebouwd. Tweeledig opgebouwd bakhuis opgetrokken in verankerde rode baksteen gevat onder een pannen zadeldak bedekt met Vlaamse pannen. Behouden bakoven.

Schuur

Ten zuidoosten van het erf gelegen. Imposant volume, loodrecht op de straat ingeplant. De schuur is fasegewijs tot stand gekomen. Het oudste deel, vermoedelijk daterend uit de 18de eeuw, was oorspronkelijk voorzien van een houten beplanking, die nog deels bewaard is, een bakstenen plint en een centrale doorrit, die aan de achterzijde is dichtgemetseld. Vermoedelijk teruggaand tot de 18de eeuw, zie weergave van een volume op een kaart van 1785. Het 18de-eeuwse volume wordt in het begin van de 19de eeuw uitgebreid.

Verankerde baksteenbouw van één bouwlaag onder een pannen zadeldak bedekt met Vlaamse pannen. Behouden dakgebinte opgebouwd uit trekbalken met schaargebinte en nokgebinte met dwarshout. De trekbalken zijn voorzien van een korbeel en een kalf.

Hoeve "STOCKVELDT / 1781" volgens beschilderd opschrift. Historische site, opgetrokken op een kleine bebouwbare hoogvlakte te midden van de Wulgenbroeken.

1301: oudste vermelding van de hoeve. Zeker tot in de 15de eeuw is de hofstede eigendom van het geslacht Van Stockvelde, vanwaar de naam is afgeleid. Tijdelijk eigendom van de Sint-Trudohoeve (cf. Sint-Trudostraat te Assebroek). 1770-1778: afgebeeld op de kaart van Ferraris doch de configuratie is moeilijk te onderscheiden. 1775: het goed wordt aangekocht door baron Jean-Philippe de Pélichy. 1781: het oudste volume van het nog bestaande woonhuis wordt door baron Jean-Philippe de Pélichy opgetrokken (zie de datering op de voorgevel). Circa 1835 : aangeduid op het primitief kadasterplan. Circa 1845: aangeduid in de Atlas der Buurtwegen. 1847: het eigendom gaat via erfenis over aan de familie van Caloen de Gourcy Sérainchamps, de toenmalige eigenaar van het nabijgelegen kasteel van Loppem (zie Zedelgem, Loppem). 1882: volgens het kadaster, uitbreiding van het bestaande woonvolume.

Atypische hoeve met losstaande gebouwen, deels rondom het bekiezelde erf met wilgenboom. Grosso modo dwars op de straat staat het woonhuis met rechts het erf waarrond het bakhuis en de schuur zich situeren. Achter het woonhuis en een schuur, twee recente losstaande schuren. Erftoegang via roodbeschilderd, smeedijzeren hekken tussen afrastering met betonnen paaltjes.

Woonhuis bestaande uit een hoofdvolume van vier traveeën en twee bouwlagen onder mansardekap geflankeerd door twee volumes van één bouwlaag onder lessenaarsdak bedekt met Vlaamse pannen. Het huidig uitzicht dateert van "1787" volgens opschrift. Verankerde baksteenbouw met bepleisterde en witbeschilderde lijstgevels en zwart gepekte plint. Bovenaan afgewerkt met een geprofileerde vermoedelijk natuurstenen gootlijst. Hoofdgevel, kant straat, wordt verticaal geleed door spiegels. Centraal twee rechthoekige muuropeningen met rocaillemotief als sluitsteen. Op de borstwering, uitgewerkt als spiegel, opschrift "STOCKVELDT/ 1787". Dito zijgevels zijn opengewerkt met rechthoekige muuropeningen telkens voorzien van eenvoudige sluitsteen en duimen. Achtergevel van verankerde rode baksteen. Op de begane grond opengewerkt met rondboogvormige poortopeningen met geprofileerde, arduinen omlijsting geven toegang tot de huidige stallingen of vroegere remisegebouwen. Lagere aanbouwen opengewerkt met rechthoekige muuropeningen, sommige zijn voorzien van een sluitsteen. Rechthoekige deur onder geprofileerde kroonlijst.

Interieur. Oudere kelder voorzien van bakstenen tongewelf, vloer voorzien van rode tegeltjes. Woonkamer met bewaarde balkenlagen. Zware moerbalken met eenvoudige balksleutel. Imposante haard met houten geprofileerde schouwbalk rustend op natuurstenen consolestenen voorzien van een pseudo-imitatiebeschildering. Getorste marmeren pilasters. Alkoofnis met hoofdgestel en pilasters voorzien van kapitelen met ramskoppen. Alkoofnis omgebouwd tot kast. Bewaarde cementtegelvloer. Op de verdieping bepleisterde plafonds met moerbalken. Bewaarde dakconstructie bestaande uit vier getelmerkte gebinten.