Stationsgebouw van 1962 ter vervanging van het na de Eerste Wereldoorlog heropgebouwde neoclassicistische station. Rechthoekig stationsgebouw onder verspringende zadeldaken met hoger middengedeelte als wachtzaal. Voortbouwend op de modernistische traditie, zie gele baksteenbouw met Noors verband, zijgevels als afgeronde puntgevels met arduinen topstuk en dekplaten op geaccentueerde schouderstukken, muuropeningen in uitstekende arduinen omlijsting met afgeronde hoeken, metalen ramen, oplopende betonluifels ter hoogte van de publieksingangen en arduinen uurwerk met kubistische inslag op bakstenen sokkelvolume.