Gelegen langs de Woumenweg, tegenover huisnummer 60, op zo'n halve kilometer ten zuiden van het centrum van Diksmuide. De gedenksteen voor Doolaeghe staat vooraan links op de begraafplaats. Het graf voor Z.E.H. Speybrouck staat centraal achteraan op de begraafplaats.
Op de begraafplaats van Diksmuide is een gedenksteen opgericht voor Maria Doolaeghe, wiens graf tijdens 14-18 verloren ging. De gedenksteen, vervaardigd uit baksteen en deels gecementeerd (met H. 100 x Br. 80 x D. 20cm) vermeldt volgende tekst: "In het kerkhof van Diksmuide was begraven de Vlaamse dichteres Maria Doolaeghe (1803-1884) echtgenote Bruno Albertus Van Ackere. Haar graf verdween in 1914-18. Heropgericht door "De Familiegraven" V.Z.W., 11-IX-1976". Maria Doolaeghe, geboren in Diksmuide in 1803, zou zich ontpoppen tot een vrij bekende dichteres. Ze kwam op voor de rechten van de vrouw en het Vlaamse gedachtengoed. Ze stierf in 1884 in Diksmuide, maar haar graf raakte tijdens de Eerste Wereldoorlog verloren. Vandaar de oprichting van de gedenksteen.
Opvallend op deze begraafplaats is de zwarte variant op een heldenhuldezerkje voor priester Hector Speybrouck. Op het graf worden een Belgische helm en een kelk uitgebeeld. Volgens het opschrift was Z.E.H. Speybrouck aalmoezenier van het Sint-Janshospitaal te Diksmuide en oud-strijder 14-18.
Er liggen op deze begraafplaats eveneens drie Britse doden uit de Tweede Wereldoorlog begraven, waarvan er één niet geïdentificeerd kon worden.
Bron: WOI Relict (1819): Begraafplaats Diksmuide (Diksmuide - WOI)
Auteurs: Decoodt, Hannelore; Bogaert, Nele
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Decoodt H. & Bogaert N. 2006: Begraafplaats van Diksmuide [online], https://id.erfgoed.net/teksten/196220 (geraadpleegd op ).
Begraafplaats van Diksmuide. Circa 1784 werd het kerkhof gesitueerd rondom de Sint-Niklaaskerk ontruimd en overgebracht naar de Woumenweg. Deze begraafplaats werd in 1856 aanzienlijk uitgebreid.
Omhaagde begraafplaats op rechthoekig grondplan, aan de straat lindebomen. Geaxeerd op laan, arduinen calvarie van na de Eerste Wereldoorlog, gesigneerd Destubbele-Smeyers (bouwkundige van Vilvoorde).
Voorts wordt de begraafplaats getypeerd door arduinen grafmonumenten vanaf het interbellum. Onder meer soldatengraven van Diksmuidenaren, elders in West-Vlaanderen gevallen, kruisen in boomstamimitatie. Tevens oorlogsgraven van het Gemenebest.
Kleine arduinen grafkapel van de familie Vantroyen-Dufoort (begraving vanaf 1931), marmeren altaar met beeld Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Begraafplaats van de zusters van de Heilige Augustinus of de zwarte zusters (begraving vanaf 1923), eenvoudig arduinen monument.
Bron: MISSIAEN H. & VANNESTE P. met medewerking van GHERARDTS F. & SCHEIR O. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Diksmuide, Deel I: Deelgemeenten Diksmuide, Beerst, Esen, Kaaskerke, Keiem en Lampernisse, Deel II: Deelgemeenten Leke, Nieuwkapelle, Oostkerke, Oudekapelle, Pervijze, Sint-Jacobskapelle, Stuivekenskerke, Vladslo en Woumen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL18, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs: Vanneste, Pol; Missiaen, Halewijn
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Vanneste P. & Missiaen H. 2005: Begraafplaats van Diksmuide [online], https://id.erfgoed.net/teksten/78154 (geraadpleegd op ).