Hoeve uit de wederopbouwperiode, teruggaand op een site met losse bestanddelen in een ruime omwalling, aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (circa 1843). Op eerst genoemde kaart kan men een mogelijk opperhof-/ neerhofstructuur herkennen, doch gevat binnen één rechthoekige omwalling. Na de Eerste Wereldoorlog werd de omwalde site (de omwalling is nog deels herkenbaar in het kadasterplan) verlaten en werd de hoeve net ten noorden ervan heropgebouwd naar ontwerp van de Ukkelse architect P. Verbruggen, naar verluidt in 1922. Aan de straat gelegen hoeve met losstaande witgeschilderde bestanddelen onder pannen zadeldaken, bakstenen erfpijlers en ijzeren hekken. Ten westen van het erf, boerenhuis met links geïncorporeerde stalling, het middengedeelte van het huis met rondboogdeur is verhoogd in een puntgevel. Voorts rechthoekige muuropeningen onder getoogde ontlastingsbogen, deels bewaard beschilderd houtwerk en luiken.
Ten zuiden van het erf, dwarsschuur (schuurpoort dichtgemetseld) met dubbel wagenhuis en klimmend laadvenster.