Hoeve uit de wederopbouwperiode, teruggaand op een site met losse bestanddelen in een ruime omwalling, aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en de Atlas der Buurtwegen (circa 1843). Op eerst genoemde kaart kan men een mogelijk opperhof-/ neerhofstructuur herkennen, doch gevat binnen één rechthoekige omwalling. Na de Eerste Wereldoorlog werd de omwalde site (de omwalling is nog deels herkenbaar in het kadasterplan) verlaten en werd de hoeve net ten noorden ervan heropgebouwd naar ontwerp van de Ukkelse architect P. Verbruggen, naar verluidt in 1922. Aan de straat gelegen hoeve met losstaande witgeschilderde bestanddelen onder pannen zadeldaken, bakstenen erfpijlers en ijzeren hekken. Ten westen van het erf, boerenhuis met links geïncorporeerde stalling, het middengedeelte van het huis met rondboogdeur is verhoogd in een puntgevel. Voorts rechthoekige muuropeningen onder getoogde ontlastingsbogen, deels bewaard beschilderd houtwerk en luiken. Ten zuiden van het erf, dwarsschuur (schuurpoort dichtgemetseld) met dubbel wagenhuis en klimmend laadvenster.
NOTEBAERT A., NEUMANN C. e.a., Inventaris van het archief van de Dienst der Verwoeste Gewesten, Algemeen Rijksarchief, Brussel, 1986, dossier nr. 7689 over hoeve in de Pluimstraat.
Bron: MISSIAEN H. & VANNESTE P. met medewerking van GHERARDTS F. & SCHEIR O. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Diksmuide, Deel I: Deelgemeenten Diksmuide, Beerst, Esen, Kaaskerke, Keiem en Lampernisse, Deel II: Deelgemeenten Leke, Nieuwkapelle, Oostkerke, Oudekapelle, Pervijze, Sint-Jacobskapelle, Stuivekenskerke, Vladslo en Woumen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL18, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Vanneste, Pol; Missiaen, Halewijn Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
