Achteringelegen wederopbouwhoeve met losse lage bestanddelen vierkant opgesteld rondom geasfalteerd erf. Als omwalde hoevesite onder de naam "Ten Keynge" reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778). Tijdens de Eerste Wereldoorlog gebruikt als Duitse voorpost. Samen met de hoeves IJzerdijk nummer 73 en 74 in de jaren 1920 heropgebouwd naar ontwerp van architect Théodore Raison (Brugge).
Ten oosten van het erf, geelbakstenen boerenhuis met rechthoekige muuropeningen gevat in korfboognissen. Vernieuwd houtwerk. Ten noorden, lange geelbakstenen stalvleugel met geïncorporeerd wagenhuis met vier korfboogvormige poortopeningen. Ten zuiden en ten westen, respectievelijk roodbakstenen dwarsschuur en dito stalvleugel. Typerende wederopbouwarchitectuur, zie de traditionele indeling van het boerenhuis met opkamer, zijgevels op schouderstukken als tuitgevels met aandaken en muurvlechtingen en klimmende dakkapel boven beide stalvleugels.
NOTEBAERT A., NEUMANN C. e.a., Inventaris van het archief van de Dienst der Verwoeste Gewesten, Algemeen Rijksarchief Brussel, 1986, n° 7270.
Bron: MISSIAEN H. & VANNESTE P. met medewerking van GHERARDTS F. & SCHEIR O. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Diksmuide, Deel I: Deelgemeenten Diksmuide, Beerst, Esen, Kaaskerke, Keiem en Lampernisse, Deel II: Deelgemeenten Leke, Nieuwkapelle, Oostkerke, Oudekapelle, Pervijze, Sint-Jacobskapelle, Stuivekenskerke, Vladslo en Woumen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL18, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Vanneste, Pol; Missiaen, Halewijn Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
