Achterin gelegen hoeve, "HOF TEN DREVE", zie houten naambord. Wederopbouwhoeve uit de jaren 1920 met witgekalkte bestanddelen onder pannen zadeldaken in U-vormige semigesloten opstelling. Als hoevesite reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778).
Erfoprit afgezoomd met wilgen en essen. Ten westen, boerenhuis samengesteld uit een opvallend hooghuis van drie bouwlagen met haaks daarop laaghuis met verspringende zadeldaken. Rechthoekige muuropeningen gevat in doorlopende korfboogvormige vensternissen, alsook opvallende uitkragende aanzet van het schoorsteenvolume met Mariabeeldje. Doorgaans gewijzigde muuropeningen en vernieuwd houtwerk. Ten noorden, grote stalvleugel met centraal wagenhuis uitgewerkt als dwarse tuitgevel op schouderstukken en klimmende dakkapellen. Ten oosten, verbouwde dwarsschuur en klein wagenhuis. Zuidzijde afgesloten door nutsgebouw met klimmende dakkapellen en blinde muur aan de erfzijde gestut door steunberen.
Bron: MISSIAEN H. & VANNESTE P. met medewerking van GHERARDTS F. & SCHEIR O. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Diksmuide, Deel I: Deelgemeenten Diksmuide, Beerst, Esen, Kaaskerke, Keiem en Lampernisse, Deel II: Deelgemeenten Leke, Nieuwkapelle, Oostkerke, Oudekapelle, Pervijze, Sint-Jacobskapelle, Stuivekenskerke, Vladslo en Woumen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL18, onuitgegeven werkdocumenten. Auteurs: Vanneste, Pol; Missiaen, Halewijn Datum: De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)