In de weide van nummer 1 gelegen. Duitse militaire constructie van de Eerste Wereldoorlog achter de tweede verdedigingslinie. Mogelijk ging het om een onderkomen voor manschappen of een commandopost. Maakte oorspronkelijk deel uit van een hele rij betonnen constructies die in de jaren 1950 opgeblazen zijn, de resterende bunker stond voor deze operatie echter te dicht bij de hoevegebouwen.
Bovengrondse betonnen militaire constructie met licht gebogen zijkanten, rechthoekig grondplan, het gebogen dak is circa 1,5 meter dik. Het beton werd gegoten tegen een houten bekisting. De lange oostelijke zijde is opengewerkt door twee deur- en twee vensteropeningen. De westmuur is volledig gesloten en incasseerde een voltreffer (beperkte schade). Binnenin twee van elkaar gescheiden ruimtes, met boven de deuropeningen restanten van golfplaten en rondom de openingen houtrestanten. In de zijmuren op regelmatige afstand verticale planken, en kleine schuin omhoog lopende gaten. Gebogen plafond.
Bron: MISSIAEN H. & VANNESTE P. met medewerking van GHERARDTS F. & SCHEIR O. 2005: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Diksmuide, Deel I: Deelgemeenten Diksmuide, Beerst, Esen, Kaaskerke, Keiem en Lampernisse, Deel II: Deelgemeenten Leke, Nieuwkapelle, Oostkerke, Oudekapelle, Pervijze, Sint-Jacobskapelle, Stuivekenskerke, Vladslo en Woumen, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL18, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs: Vanneste, Pol; Missiaen, Halewijn
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Vanneste P. & Missiaen H. 2005: Duitse militaire post [online], https://id.erfgoed.net/teksten/78585 (geraadpleegd op ).
Bovengrondse betonnen militaire constructie, gelegen in een weide vlak achter boerderij op het kruispunt van de Vladslohofstraat en de Beerststraat, op de grens van grondgebied Vladslo en Beerst, circa 500 meter ten oosten van Beerst, in een vlakke omgeving.
Deze Duitse betonnen constructie was achter de tweede Duitse verdedigingslinie opgetrokken. Volgens de bewoners van de boerderij was er vroeger een hele rij betonnen constructies aanwezig. Aan het begin van de jaren '50 zouden de meeste tot ontploffing gebracht zijn, behalve deze, omdat ze te dicht bij de bebouwing stond. Met het betonnen puin werd onder meer de nabijgelegen weg verhard (aldus de boer).
Bovengrondse betonnen militaire constructie met bijna rechthoekig grondplan (de zijkanten zijn iets gebogen) en gebogen dak (met een dikte van vermoedelijk 150cm). Het beton is tegen aan de buiten- en binnenkant tegen planken gegoten.
De muur, naar het oosten gericht, bevat twee deur- en twee vensteropeningen. De deuropeningen staan schuin op deze muur, die circa 100cm dik is. De voorkant, naar het westen gericht, lijkt volledig gesloten en heeft onderaan in het midden een voltreffer gekregen (de vernielingen hiervan zijn eerder beperkt). Aan de zijkanten steken ronde, ijzeren buizen uit.
De constructie binnenin bestaat uit twee gescheiden ruimtes, waar telkens een deur- en vensteropening op uit komen. Boven de deuropeningen zijn nog golfplaten aanwezig, aan de zijkanten van de openingen zijn nog houtrestanten aanwezig. Het plafondgewelf binnenin is gebogen. In de zijmuren steken op regelmaat geplaatste verticale houten planken. Aan de zijkanten zijn eveneens kleine gaten aanwezig, die schuin omhoog lopen.
De rechtse ruimte is binnenin zwartgeblakerd.
Bron: DECOODT H. & BOGAERT N. 2002-2005: Inventarisatie van het Wereldoorlogerfgoed in de Westhoek, project in opdracht van de provincie West-Vlaanderen, “Oorlog en Vrede in de Westhoek”, en Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, Afdeling Monumenten en Landschappen.
Auteurs: Decoodt, Hannelore; Bogaert, Nele
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Decoodt H. & Bogaert N. 2004: Duitse militaire post [online], https://id.erfgoed.net/teksten/195681 (geraadpleegd op ).