Historische hoeve met losstaande 17de -, 18de- en 19de-eeuwse bestanddelen langsheen de straat op oudere site.

Historiek

De site waarop de hoeve zich bevindt kent reeds een bebouwing in de 16de eeuw, weergegeven op kaart van Pieter Pourbus (1561-1571). 17de-eeuwse kaarten vermelden Jan Cauwels als eigenaar van de hoeve. Kaarten uit de tweede helft van de 18de eeuw tonen een woonstalhuis parallel met en langs de straat, met ten zuidoosten ervan een losstaande schuur, haaks op de weg georiënteerd; tevens een losstaande duiventoren midden op het erf. Ten westen ligt een moestuin; ten noorden en zuiden een boomgaard. In het laatste kwart van de 18de eeuw wordt het boerenhuis vermoedelijk uitgebreid aan noordzijde; de duiventoren wordt niet meer weergegeven op de Ferrariskaart (1770-1778). Eind 18de-begin 19de eeuw bouw van losstaand bijgebouw (stal) aan oostzijde van het erf. Met uitzondering van de bouw van een klein bijgebouwtje in 1887 ten noorden van het woonhuis, ondergaat de hoeve tot in de 20ste eeuw weinig veranderingen. Dan volgen enkele ingrijpende verbouwingen, onder meer verhogen van het woonhuis met een halve bouwlaag, integratie van de stal bij het woonhuis, dat een nieuwe aanbouw krijgt aan oostzijde (1979); afbraak van het kleine bijgebouw aan noordzijde; tevens uitbreiding van de schuur aan zuidzijde en van de losstaande stal. Eind jaren 1970-begin jaren 1980 worden nog losstaande bijgebouwen op het erf opgetrokken. De stal krijgt nog een kleine aanbouw in 1991. In 1999 en 2002 nog enkele uitbreidingen en nieuwe loodsen.

Beschrijving

Losstaande hoevegebouwen omheen erf, grotendeels aangelegd als grasperk met gekasseide stoepen. Poel aan straatzijde. Verharde erfoprit.
Aan en parallel met de straat, boerenhuis opklimmend tot de 17de-18de eeuw, voorheen met aansluitend stalgedeelte, thans geïntegreerd bij het woonhuis. Verankerde en witgekalkte baksteenbouw met gepekte plint van een en anderhalve bouwlaag onder zadeldak (nok evenwijdig met straat; Vlaamse pannen) met verspringende nokhoogte; opkamertravee aan westzijde. Zijgevels afgeboord door vlechtingen. Brede schoorstenen. Erfgevel voorheen gekenmerkt door twee klimmende dakvensters, thans ingewerkt in ophoging met halve bouwlaag. Bewaarde getoogde muuropeningen, waarnaast nieuwe en grotere openingen, onder meer na dichten van deur. Deels bewaard schrijnwerk met kleine roedeverdeling. Luiken. In westzijgevel van opkamer gedicht venster in korfboognis. Mosegat in oostzijgevel. Nieuwe lage aanbouw aan voormalige stal.
Het interieur van het boerenhuis bewaart onder meer twee schouwen, waarvan één bekleed met blauwe tegels in Delftse traditie.

Ten oosten van het erf, losstaande witgekalkte stal met gepekte plint onder zadeldak (Vlaamse pannen); bakstenen fries. Haaks ten zuiden van het woonhuis, losstaande schuur, thans ook in gebruik als stal. Verankerde baksteenbouw onder zadeldak, voorheen met rieten, later met pannen, thans met golfplaten afdekking. Dubbele inrit met grote rechthoekige poorten onder sleepdak en segmentbogige openingen waarin onder meer tweedelige staldeurtjes; luchtspleten.

Nokgebinte waarvan dakspant met schuine spantbenen dwarse steekschoren; pen- en gatverbinding. Balkkop met inscriptie : "LANDUYT EDMOND 1801 (?)". Ten noordwesten, recentere bruinbakstenen bijgebouwen onder zadeldak (nok evenwijdig met straat; Vlaamse pannen) met onder meer varkensstalletjes en inbreng van garage.
Verspreid over het erf nog enkele nieuwe loodsen.