Neogotische Heilig-Hartkapel gebouwd in 1870 door de familie De Cock. De kapel is ingeplant op een hoek van een weiland en wordt omringd door zes geleide lindes.

Oorspronkelijk bevond het kapelletje zich op een tweesprong van wegen. De weg die ter hoogte van de kapel afboog en toegang gaf tot de voormalige abdijhoeve en huidige omwalde hoeve "Spermalie", zoals te zien op de historische kaarten van Vandermaelen (1846-1854) en NGI 1873, is inmiddels verdwenen. De tweesprong kan nog steeds worden afgelezen in de perceelsstructuur en verklaart de vorm van dit driehoekige perceeltje. Het terrein is licht verhoogd ten opzichte van het weiland en wordt langs de straat ontsloten door een kleine bakstenen overwelving over de baangracht. Rondom de kapel is een bakstenen stoep aangelegd.

Rode baksteenbouw met roodgeschilderde voegen, gevat onder een overkragend leien zadeldak (nok haaks op de straat), vooraan afgewolfd. Voorgevel is een topgevel met overhoekse versneden steunberen, doorbroken door een spitsbogige deuropening; blinde zijgevels; blinde muren van het driezijdige koor. Smeedijzeren deur zonder beglazing, bovenlicht met ijzeren neogotische tracering. Interieur. Vloer bestaande uit zeshoekige cementtegels in rood-wit patroon; wit gepleisterde wanden waaronder één geschilderde banderol zichtbaar; houten ziende kap. In koor, altaar, afgescheiden door ijzeren hekwerk in spitsboogvormige opening; plaasteren Heilig-Hartbeeld.