Hoeve met losstaande bestanddelen, waarvan het woonstalhuis met opkamer onder hogere nok in kern teruggaat op een eind-18de-eeuwse woning. In 1888 geeft het kadaster een belangrijke wijziging aan: uitbreiding van het bestaande huis en bouw van achterliggend bakhuis en haakse stalvleugel. Bakstenen gebouwen onder pannen zadeldaken, L-vormig geschikt aan een omhaagd en met gras begroeid voorerf. Woonstalhuis met typische streekeigen kenmerken: witgekalkte baksteenbouw met gepekte plint, bestaande uit drie traveeën + opkamertravee onder hogere nok, met links aansluitend stalgedeelte. Rechthoekige muuropeningen met deels bewaard 19de-eeuws schrijnwerk; beluikte vensters, roedeverdeling. Achter de woning, klein witgekalkt bakhuis (nok haaks op woning). Kleine enkelvoudige dwarsschuur in rode baksteenbouw.