Historische hoeve zogenaamd "Goed te Bouvrie". Centrum van de belangrijke "heerlijkheid van Bouvrie", die afhing van het Oud Kasteel van Kortrijk. Eerste vermelding in het midden van de 15de eeuw als eigendom van de heer van Gruuthuse die het verpachtte. Op het einde van de 16de eeuw wordt de hoeve aangekocht door Andries Catulle, kanunnik, aartsdiaken en vicaris-generaal van het bisdom van Doornik en professor aan de Leuvense universiteit. In het begin van de 17de eeuw is de hoeve in eigendom van Johannes Buches en Succa, heer van Bouverie, zie wapenschild met datum "1620" boven deuropening woonhuis en in torenpoort. In 1690 vermeld als één van de voornaamste hoeves in de Scheldestreek. In 1769 weergegeven in het "Lantboeck der prochie van Sint-Denijs Vlaenderen" opgemaakt door L.B. Van Huffel. De hoeve en de omliggende landerijen zijn dan in eigendom van Sr. Robert de Succa, heere van Bouvrie. In 1839 wordt de hoeve aangekocht door de heren van Bossuit.

Hoeve met bewaarde opstelling aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778), op de kaart horende bij het landboek van Sint-Denijs en de Atlas der Buurtwegen (circa 1843), daar nog deels omwald.

Thans, hoeve met gesloten opstelling, gebouwen van rode baksteen onder pannen zadeldaken, gegroepeerd rond een deels bekiezeld, deels gekasseid erf. Deels bewaarde omwalling ten oosten. Twee bakstenen hekpijlers ten noordoosten van de hoeve geven toegang tot de landerijen.
De huidige gebouwen dateren uit de 17de eeuw, vermoedelijk opgetrokken op restanten van een 14de- of 15de-eeuwse kasteelhoeve. Tal van herstellingswerken uitgevoerd na oorlogsgeweld tijdens de Eerste Wereldoorlog. Verschillende gebouwen op het erf worden getypeerd door muurvlechtingen en het gebruik van Doornikse steen voor plint, negblokken of hoekkettingen.

Noordoostelijke erftoegang gemarkeerd door poortgebouw van twee bouwlagen met geïncorporeerde duiventoren, tevens wapenschild van de familie Succa. Ten zuidwesten, woonhuis van twee bouwlagen met aflijnende fries, dak bekroond door klokkentorentje. Achtergevel met verschillende bouwsporen die een duidelijk onderscheid maken tussen het oude en nieuwe deel. Interieur, bewaarde 17de- of 18de-eeuwse kelder, kruisribgewelf opgevangen door bepleisterde bakstenen zuil, behouden arduinen trap. Ten noordwesten vernieuwd woonhuis van één bouwlaag met wapenschild van de familie Succa boven deuropening. Beide woonhuizen, deels met aangepaste muuropeningen en vernieuwd schrijnwerk.

Ten noordoosten en zuidwesten stalvleugels onder overkragende pannen zadeldaken doorbroken door dakkapellen met fraaie windborden. Paardenstal ten noordoosten met bewaarde bakstenen troggewelven, deels vernieuwd metselwerk na brand. Stallingen ten zuidwesten met bewaarde slieten en beschilderd bakstenen troggewelf.

Ten zuidoosten, dubbele dwarsschuur. Volume deels herbouwd na schade tijdens de Eerste Wereldoorlog, verbreed en verlengd geheel. Vernieuwd spant. Eveneens ten noordoosten, vermoedelijk voorheen open wagenhuis. Tevens restanten van ast gebouwd op oude funderingen. Recentere invullingen ten noordwesten.