Poortgebouw en boerenhuis van de historische "Voldersvelthoeve" zijn beschermd als monument, de omgeving (omwalling en weiland) als dorpsgezicht bij M.B. van 25/11/1985.

Historiek

Op naambord aangeduid als " 't Voldersveld". In oorsprong versterkte site, omringd door gracht die thans voor de helft gedempt is. Oudste afbeelding in Sanderus' Flandria Illustrata (1641) waarop men duidelijk het poortgebouw en het woonhuis herkent. Bij vergelijking met de huidige toestand is enkel het woongedeelte en een deel van het poortgebouw herkenbaar. Het woonhuis bestaat uit twee aan elkaar gebouwde parallelle vleugels, waarvan de trapgevels heden verdwenen zijn. Andere afwijkingen zijn te wijten aan latere verbouwingen of aan de niet al te getrouwe weergave van de tekenaar: het woongedeelte telt maar twee traveeën, terwijl elke travee ter hoogte van het dak bekroond wordt door een standvenster. Hiervan zijn echter geen sporen meer zichtbaar. De vroegere bedaking van de toren met peervormige bekroning is vervangen door een zadeldak. Ook de vorm van het poortgebouw stemt niet overeen met de prent van Sanderus. De bovenstructuur werd gesloopt en vervangen door een eenvoudig zadeldak. Sporen van de natuurstenen omlijsting van de poort en pilasters, zoals afgebeeld, zijn nog terug te vinden onderaan aan weerszijde van de toegang en in de boog zelf onder de vorm van twee aanzetstenen en een topsteen.

Op de Ferrariskaart (1770-1778) aangeduid als "Chateau Voldersvelt" met omwalling en grosso modo gelijke opstelling. De Atlas der Buurtwegen (circa 1843) toont een omwalde hoeve met losstaande bestanddelen, bestaande uit een woonhuis, schuur, twee kleine stallingen en een poort. De hoeve was het centrum van de gelijknamige heerlijkheid (12 à 13 bunder groot), die afhankelijk was van het leenhof van Dendermonde. Tijdens de 16de en 17de eeuw behoorde de hoeve toe aan de familie van der Mote; vervolgens waren de families Sainctiago, Le Bailly, Vande Meulebroucke, Melly en Maes de eigenaars.

Beschrijving

Heden aaneengesloten bebouwing ten gevolge van recente uitbreidingen. Ten noordwesten laat 16de-eeuws boerenhuis (mogelijk voormalig baljuwhuis), bestaande uit twee parallelle beuken onder zadeldak. De oorspronkelijke trapgevels, zie Sanderus zijn thans verdwenen. Voor de woning gekasseide stoep. Dubbelhuis van vijf traveeën onder zadeldaken met traptoren aan de noordwestgevel. Centrale korfboogdeur gevat in een zandstenen omlijsting, waarboven opgehangen bel. Kruisvensters onder bakstenen ontlastingsbogen met op de eerste verdieping dichtgemetselde bovenlichten. De oorspronkelijke zandstenen kruiskozijnen werden vervangen door arduinen kruiskozijnen. Verder gebruik van zandsteen voor de hoekkettingen en de afgeschuinde dekstenen van de bakstenen plint. Gevel verfraaid met overhoekse muizentandfries. Achtergevel gemarkeerd door verlaagde traptoren onder zadeldak. Oorspronkelijk was er een tweede toegang tot het woonhuis namelijk naast de toren. Enkele sporen in de gevel getuigen hiervan. De oorspronkelijke torenbekroning is vervangen door een zadeldak. Deels dichtgemetselde kruisvensters. Gedeeltelijk behouden interieur met moer- en kinderbalken en laatgotische schouw.

Ten noorden gekasseide erfoprit gemarkeerd door monumentale bakstenen ingangspoort. Pannen zadeldak geschraagd door telkens twee pilasters met natuurstenen kapitelen. Korfbogige doorgang geaccentueerd door wisselend gebruik van bak- en natuursteen. De oude schuur en stallingen ten noorden en ten zuiden van het erf, eertijds binnen de omwalling gelegen, werden verbouwd en omgevormd, hoewel de oude kernen herkenbaar blijven. In het midden van de binnenplaats werd een storende nieuwe stal gebouwd en onmiddellijk buiten de vroegere omwalling werden nieuwe veestallen opgetrokken. De vroegere omgrachting is gedeeltelijk gedempt.