Duitse betonnen militaire constructie van de Eerste Wereldoorlog, gelegen op circa 250 meter ten noorden van het "Fazantenhof", een verblijfplaats voor officieren. Gelegen in weide bij hoeve (nummer 3). Bovengrondse constructie waartegen loodsen aangebouwd zijn. De muren zijn gegoten tegen een houten bekisting, het gebogen dak is vermoedelijk meer dan één m dik. De dakvorm wordt verklaard door de nog aanwezige golfplaten binnenin.
Bron: MISSIAEN H. & VANNESTE P. met medewerking van GHERARDTS F. 2006: Inventaris van het bouwkundig erfgoed, Provincie West-Vlaanderen, Gemeente Houthulst, Deelgemeenten Jonkershove, Klerken en Merkem, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen WVL24, onuitgegeven werkdocumenten.
Auteurs: Vanneste, Pol; Missiaen, Halewijn
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Vanneste P. & Missiaen H. 2006: Duitse bunker [online], https://id.erfgoed.net/teksten/79417 (geraadpleegd op ).
Gelegen tussen de boerderijgebouwen langs de Groenebosdreef nummer 3, op circa 2500 meter ten zuidwesten van het centrum van Houthulst, op circa 250 meter ten noorden van het Fazantenhof. De constructie is zichtbaar vanaf de straat.
De constructie maakte deel uit van de Bayernstellung. Net ten zuiden van de boerderij waren schietstanden ingericht. In het vlakbij gelegen Fazantenhof verbleven er volgens de bewoners officieren. Volgens de huidige bewoners moesten diverse pogingen om deze constructie af te breken, gestaakt worden. Aan de toegangszijde (oostkant) is een deel van de achtermuur verdwenen. Hier werd de toegang gevormd door een gang. Aan de voorzijde (westkant) slaagde men er niet volledig in om een opening in de dikke muur te maken.
Bovengrondse betonnen constructie waartegen nu boerderijgebouwen geconstrueerd zijn. De muren van de constructie zijn gegoten tegen een houten bekisting. Het dak van de constructie heeft een gebogen vorm en is vermoedelijk meer dan één meter dik. Er zijn duidelijke sporen van pogingen om de constructie af te breken. Aan de gesloten westkant diende een poging gestaakt te worden, omdat de muren te dik zijn. Hier zijn nog bakstenen te zien. Aan de oostkant is een deel van de achtermuur uitgebroken.
Binnenin zijn nog golfplaten met fijne, diep uitgesneden golving aanwezig, die bovenaan aan mekaar bevestigd zijn. Vandaar de gebogen vorm van het dak. Er zijn ook diverse gleuven terug te vinden, waarin ooit houten balken zaten.
Bron: DECOODT H. & BOGAERT N. 2002-2005: Inventarisatie van het Wereldoorlogerfgoed in de Westhoek, project in opdracht van de provincie West-Vlaanderen, “Oorlog en Vrede in de Westhoek”, en Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, Afdeling Monumenten en Landschappen.
Auteurs: Decoodt, Hannelore; Bogaert, Nele
Datum:
De tekst wordt ter beschikking gesteld door: Agentschap Onroerend Erfgoed (AOE)
Je kan deze tekst citeren als: Decoodt H. & Bogaert N. 2004: Duitse bunker [online], https://id.erfgoed.net/teksten/196162 (geraadpleegd op ).