Zogenaamd "Kloosterhof", zie houten naambord. Achterin gelegen wederopbouwhoeve. Als site vermoedelijk reeds aangeduid op de Ferrariskaart (1770-1778) en als hoeve met losse bestanddelen op de Atlas der Buurtwegen (circa 1843). Na de Eerste Wereldoorlog heropgebouwd door de Brusselse architecten Fernand Petit en Jacques Obozinski. De aanbesteding gebeurde op 8 juni 1920; ten laatste in 1922 was de hoeve voltooid. De hoeve was in die tijd eigendom van het Bureel van Weldadigheid van Ieper.

Losstaande roodbakstenen bestanddelen onder pannen zadeldaken (mechanisch), U-vormig rondom het erf opgesteld. Ten noorden, boerenhuis. Ten oosten, stalvolume met aan weerszijden lagere nutsgebouwen onder schilddak en vrijstaand éénledig bakhuis. Ten westen schuurvolume met links geïncorporeerd wagenhuis en rechts nutsgebouw onder dito schilddak. Allen heropgebouwd in de jaren 1920, zie veralgemeende toepassing van tuitgevels met aandaken en muurvlechtingen, de traditionele indeling van het boerenhuis met twee linker opkamertraveeën en de bewaarde kozijnconstructie met kleine roedeverdeling en rood-wit geschilderde luiken.