Eendenkooi van Merkem. Een eendenkooi is een relatief zeldzame constructie om op een efficiënte manier en op relatief grote schaal eenden te vangen voor consumptie. De watervogelvangst wordt actueel evenwel niet meer beoefend. Bewaarde eendenkooien vindt men onder meer nog terug in Meetkerke (Zuienkerke), Woumen (Diksmuide), Lokeren en Bornem.

De eendenkooi van Merkem is voor het eerst aangeduid op de kaart van het Militair Cartografisch Instituut (1861) als een U-vormige waterpartij met 2 vangpijpen en een omgevend kooibos. Deze toestand blijft onveranderd weergegeven op de volgende edities van de kaarten van het Militair Cartografisch Instituut (1883 en 1911). Tijdens de Eerste Wereldoorlog geraakt de eendenkooi langdurig overstroomd, waarbij de structuur vermoedelijk grondig wordt aangetast. Wellicht kort na de Eerste Wereldoorlog wordt het geheel herwerkt tot een klassieke eendenkooi met centrale kooivijver en 4 vangpijpen, zie huidige stafkaart.

De eendenkooi kon voor een meer gedetailleerde beschrijving en onderzoek evenwel niet worden bekeken. Mogelijk bevinden er zich nog overblijfselen van vangpijpen en schermen.