Restanten van een Duits weerstandsnest uit de Tweede Wereldoorlog langs de weg Westkapelle – Dudzele (N376) ter hoogte van de brug over het Schipdonkkanaal (Afleidingskanaal van de Leie) en het Leopoldkanaal. Deze brug, ook wel gekend als de Zelzatebrug, is in vogelvlucht zo’n zes kilometer van de kust verwijderd. De bewaarde sporen van het weerstandsnest liggen op grondgebied Brugge (Dudzele), tegen de grenzen van de gemeenten Knokke-Heist en Damme.

Het betreft een klein weerstandsnest of Widerstandsnest (WN). De naam WN Ludendorff verschijnt op een kaart van de 712ste infanteriedivisie met als datum 30 september 1942. Hiermee wordt verwezen naar Erich Ludendorff, de Duitse opperbevelhebber uit de Eerste Wereldoorlog.

Een weerstandsnest vormde het kleinste type van steunpunt dat met een beperkt aantal manschappen werd verdedigd met de hulp van lichte infanteriewapens. Kleine weerstandsnesten werden ook dieper in het binnenland aangelegd, om belangrijke kruispunten en bruggen te verdedigen. Hier diende het weerstandsnest om de brug over het dubbelkanaal te verdedigen.

Net zoals elders in de Atlantikwall werd ook bij dit weerstandsnest gebruik gemaakt van standaardontwerpen, ook Regelbauten genoemd. Het weerstandsnest werd voorzien van zogenaamde tobruks of Ringstände, open betonnen cilinders die gebruikt werden als observatie- en mitrailleurpost. Er zijn drie vrijstaande tobruks terug te vinden, gebaseerd op het type 58c. Eén van de drie heeft een grotere binnenruimte dan het standaardtype. Een vierde tobruk maakt deel uit van de manschappenbunker van het type 621. Dit type bunker werd vanaf het vierde kwartaal van 1942 opgetrokken en was bedoeld als Gruppenunterstand. Deze bunker had twee toegangen, een gassluis, één binnenruimte voor tien man en een aanpalende Ringstand voor observatie. Dit type bunker was eigenlijk een verdere ontwikkeling van het oudere type 501. Opmerkelijk bij deze bunker in het WN Ludendorff is de geringe dikte van de wanden, tot maximaal één meter dikte. Dergelijke Regelbau 621 met dunnere muren kwam ook voor bij andere weerstandsnesten in het hinterland, zoals bij WN Schill, WN Vierweghe en WN Brücke, allen in het achterland van Blankenberge – Zeebrugge gelegen. Verder is er ook nog een kleine bakstenen constructie met betonnen dak bewaard, evenals een betonnen plaat die mogelijk diende als basis voor het plaatsen van een generator.

Het weerstandsnest werd bijkomend verdedigd door mijnenvelden, aangeduid met Ella 27 en Lydia 32.