Voorheen één gesloten hoeve, met kern uit de 17de eeuw (woonhuis nummer 6), circa 1850-1860 in twee bedrijven gesplitst, met bouw van een nieuw woonhuis aan de zuidzijde (nummer 5). Reeds als gesloten hoeve aangeduid op de Ferrariskaart (1771-1777) en in de Atlas van de Buurtwegen (1841-1844). Mogelijk gaat het hier om het "Borssenhoef".

De straatvleugel omvat thans twee rondboogvormige, bakstenen inrijpoorten, elk leidend naar het respectievelijk erf. Het woonhuis van nummer 5 dateert uit de periode van de splitsing: bakstenen gebouw onder zadeldak (nok loodrecht op de straat, Vlaamse pannen), voorzien van getoogde, bakstenen vensters met hardstenen lekdrempel.

Het woonhuis van nummer 6 verraadt zijn oude, 17de-eeuwse kern in de gesmeed ijzeren, S-vormige muurankers . Het volume met wolvedak (nok loodrecht op de straat, Vlaamse pannen) dateert uit de 18de eeuw: een gevelsteen in de zijgevel aan straatzijde heeft als opschrift I D V 'getekend hartje' E M/ ANODOMINI/ 1785. De gevelordonnaties en muuropeningen dateren uit de periode van de splitsing: getoogde bakstenen vensters, en in voor- en achtergevel een rechthoekige deur in een vlakke kalkstenen omlijsting met oorspronkelijk houtwerk en aan erfzijde het oorspronkelijke koperen hang- en sluitwerk; bovenlichten met houten roedeverdeling.

Achteraan het erf bevindt zich de dwarsschuur onder zadeldak (Vlaamse pannen), thans sterk aangepast. Recente, lage stallen tegenover het woonhuis.