Dok ten oosten begrensd door de Oostdam (zie Henri Victor Wolvensstraat) en aan de westzijde afgebakend door de Hermespier die in het verlengde loopt van de monding naar de Vandammesluis. In het dok monden de twee in de eerste helft van de jaren 1970 ingekokerde afleidingskanalen uit. Het Leopoldkanaal, in de volksmond "Blinker", is gegraven in 1847 en zorgt voor de afwatering van de West- en Oostvlaamse polders. Het Schipdonkkanaal, zogenaamd de "Stinker" wordt in 1855 gegraven om te vermijden dat de Brugse binnenstad door Leiewater onder water komt te staan.

Het Brittanniadok is ontstaan in de jaren 1970 als werkhaven voor de bouw van de Oostdam (zie Henri Victor Wolvensstraat) en de Westerdam (zie Westerdam). Tussen 1960 en 1966 was ter hoogte van de huidige Hermespier een oostelijke dam gebouwd, als tegenhanger van de Leopold II-dam. Deze zou beschutting bieden tegen deining, zeestromingen en golfpenetratie, zodat er een rustig ligplaats voor de schepen tot stand kwam. Deze dam werd later deels afgebroken en deels verbouwd.

Circa 1994-1995 wordt het dok uitgebreid met een nieuwe aanlegsteiger van 200 meter parallel met de Hermespier. In het dok bevindt zich ook een drijvend ponton van 30 meter breed verbonden met een brug van 70 meter lengte waar bij eender welk tij ladingen tot 140 ton kunnen worden verscheept.

Het dok is via de huidige Hendrik Van Minderhoutstraat, een brug over de Kustlaan, verbonden met een inwaarts gelegen terrein, namelijk de voormalige opslagruimte voor stortstenen voor de dambouw tijdens de uitbreidingwerken op het einde van de jaren 1970. Dit terrein is na de werken ingenomen door de Car Center Zeebrugge, voor automontage en opslagruimte.