Op 16 april 1722 werden de oorspronkelijke goederen van Beverbeek verkocht, bestaande uit een winning op Hamonts en één op Achels grondgebied.

Op de Ferrariskaart (1771-77) is de Hamontse hoeve aangeduid als een gesloten complex omgeven door dreven en omhaagde moerassige weiden. In de Atlas van de Buurtwegen (1845) is het geheel semi-gesloten weergegeven en bestaat aldaar uit twee grote U-vormige elementen, twee kleinere losstaande langgestrekte bestanddelen ten westen en twee nog kleinere elementen ten oosten en ten noorden.

In 1874 verwierf de uit Tongeren afkomstige Mathias Peter Slegers bij openbare aankoop de Beverbeekse laathoeve op Achels grondgebied. In 1875 kocht hij ook de Nieuwe Hoeve in Hamont, die in 1978 werd afgebroken.

In 1889 werd in de onmiddelijke buurt van deze afgebroken hoeve het huidige kasteel in Tudorstijl gebouwd door volksvertegenwoordiger Slegers-Schaetzen, naar ontwerp van architect M. Christiaens (Tongeren). In juni 2000 was "renovatie" aan de gang, onder meer vervanging van het oorspronkelijke houtwerk.

Gekasseide, met eiken omzoomde oprit. Aan straatzijde, wachterswoning van 1936 en muur met hek uit de jaren 1950 (?). Gelegen in een ruim, wat verwaarloosd park van iets meer dan 3 hectare in Engelse landschapstijl met onder meer kastanjebomen en eiken; vijver met eilandje vóór het kasteel.

Gebouw van twee traveeën en twee bouwlagen met enkelhuisopstand onder snijdende zadeldaken (leien) met achteraan een dakkapel onder zadeldakje, de rechtertravee onder lager lessenaarsdak (kunstleien); grotendeels ingebouwde westtoren van vijf geledingen onder ingesnoerde naaldspits (leien) met smeedijzeren windvaan met initialen: J.D.

Baksteenbouw op sterk verhoogde begane grond; gebruik van hardsteen voor hoge plint in bossage met betraliede rechthoekige keldervensters, geprofileerde druiplijsten op consoles, doorlopende afgeschuinde lekdrempels en vensterstijlen; gele natuursteen voor omlijstingen met hoekblokken; sierankers; houtwerk onder meer kroonlijst bij recente "renovatie" vervangen. Aflijnende rechte muizentanden met dropmotief. De eerste travee, een weinig vooruitspringend risaliet met trapgevelvormige bekroning voorzien van mogelijk gecementeerde dekstenen, vormt een diep-, de tweede een breedhuis; gelijkaardige trapgevelvormige bekroningen in zijgevels, bij de oostgevel boven een risaliet met driezijdige erker. Grotendeels Tudorboogvormige kruis-, klooster-, bol- en gewone kozijnen. Rechthoekige deur met sierlijk smeedwerk in Tudorboogvormig bovenlicht.

Volgens huidige eigenaar, latere (?) bordestrap van circa 1970, voorzien van ijzeren leuningen; centrale rondbogige kelderdeur en aansluitend, deels afgebroken, laag gecementeerd bakstenen muurtje.

Eenvoudige achtergevel ten zuiden op deels gecementeerde bakstenen plint, met deels betraliede, getoogde muuropeningen, gewone ankers met gekrulde spie en twee rechthoekige vensters in vlakke gecementeerde omlijstingen. Ten westen van het kasteel, bakstenen muurtje met hardstenen afwerking waarop ijzeren hekken, met centraal dito inrijhek en aansluitende recente muur.

Achter het kasteel, ten zuiden, L.-vormige, deels originele muur, met aansluitend het voormalige koetshuis van verankerde baksteen, heden van zes travee en één bouwaag, onder zadeldak (mechanische pannen) tussen gecementeerde aandaken met vlechtingen, top- en schouderstukken; aangepaste getoogde muuropeningen met sporen van ontlastingsbogen. Blinde zijpuntgevels.

Ten westen en ten zuiden, recente aanbouwsels onder golfplaten bedaking.