HISTORIEK

In 1898, oprichting op het Lo van een derde salvatoriaanse stichting in België, namelijk een college voor priesterstudenten, door pater Franciscus Maria van het Kruis Jordan (1848-1918). In 1900, aankomst van de eerste paters. Eerste verblijf in de Budelpoort, in het vroegere tolhuis.

Op 23 november 1900, officiële canonieke oprichting. Op 4 oktober 1901, eerstesteenlegging van het klooster naar ontwerp van pater V. Koelman. Baron Joseph de l'Escaille (1847-1902) van het naburige kasteel schonk het 30 hectare grote terrein, liet zijn werklieden de fundamenten uitgraven en zorgde ervoor dat de boeren van het gehucht hielpen bij de aanvoer van stenen en ander materiaal. Op 24 september 1902, intrek van de eerste drie salvatorianen. In 1903, opening van het college.

In 1914, bouw van een tweede kloostervleugel door pater D. Brugger, om werkplaatsen te herbergen ter vorming voor het missiewerk van toekomstige broeders in Assam (Indië). De Eerste Wereldoorlog verhinderde deze plannen. Na de oorlog werd het huis door de Belgische staat aangeslagen. In maart 1923, opheffing van het sekwester. Nog diezelfde maand, oprichting van de vzw Salvatorianencollege. Sinds augustus 1926 tot 1980, zorg voor keuken, ziekenverpleging en wasserij door de zusters salvatorianessen.

Tijdens de tweede Wereldoorlog was het college ook noviciaats- en studiehuis voor filosofie- en theologiestudenten die lessen volgden bij de kruisheren in Achel en Diest. In die periode, opeenvolgende gedeeltelijke bezetting door de SS en door de Engelse bevrijders, alsook totstandkoming van een nieuw gebouw met ruime keuken, studiezaal en twee slaapzalen.

Na de tweede Wereldoorlog, uitbouw van een Grieks-Latijnse afdeling en groei van het college. In drie kort opeenvolgende perioden werden ten zuiden respectievelijk opgericht: in 1951-52, een nieuwe vleugel met feestzaal, zes klaslokalen en een slaapzaal; 1958-59: een gymnastiekzaal, zeven klaslokalen met talenpracticum en een natuurkundelokaal; 1966-67: de grote ontspanningszaal met lokalen voor vrijetijdsbesteding en muziekbeoefening, samen met de nieuwe gymnastiekzaal die eerst enkele jaren fungeerde als leerlingenkapel; de oude kapel gelijkvloers werd verbouwd en in kleinere ruimten ingedeeld. Een belangrijke financiële bijdrage voor deze bouwactiviteit werd geleverd door de in 1948 volledig vernieuwde "boerderij van de paters" naar ontwerp van de architect L.A. Neeskens (1903-79), (Budel), ten behoeve van de eigen kloostergemeenschap en het schoolinternaat, waarvan de exploitatie in 2000 werd stopgezet en waarmee Kempisch Tehuis plannen heeft om er een sociaal wooncomplex van te maken.

In 1970, start van de "moderne" afdeling. In 1973-74, door uitbreiding van het internaat, bouw tussen de reeds bestaande elementen van een nieuw gedeelte met grote eetzaal, keuken en bijbehorende dienstgebouwen. Daardoor konden oude keuken en eetzalen voor het internaat worden ingericht. In 1974 en 1980, oprichting wat verderop in de straat van respectievelijk de loods en het kantoorgebouw van de Salvatoriaanse Hulpactie, laatstgenoemde naar ontwerp van architect L. Vandebroek (°1937), (Lommel). In 1981, voor dit al imposante gebouwencomplex, optrekken van nog eens zes klassen. Op 1 september 1983, fusie met het Instituut Maria Middelares van Hamont centrum, waarbij de salvatorianen het onderwijs aldaar sindsdien verzorgen. In 1984, helemaal vooraan in de Collegestraat, nieuw schoolgebouw naar ontwerp van dezelfde.

BESCHRIJVING

Baksteenbouw met gecementeerde afwerking en deels bewaard houtwerk, grotendeels onder zadel- en schilddaken (kunstleien en mechanische pannen). T-vormig complex, waarvan het oudste gedeelte van 1901-02 (tien traveeën en drie bouwlagen) en 1914 (elf traveeën en twee bouwlagen) later met een verdieping werd verhoogd; vleugel ten zuidwesten uit de jaren 1950. Recent paviljoen in de noordoost-oksel.

Ten oosten, Engels park met onder meer beuken, linden en een grote vijver. In een hoek van het park, ten noordoosten, bevindt zich een 3 are groot privé-kerkhofje voor leden van de kloostergemeenschap, dat bij Gemeenteraadsbesluit van 26 juli 1971 officieel werd erkend.