Geboortehuis en vanaf 1961 tot 2002 eigendom van E.H. Adriaan Claassen (1916-2002), heemkundige en opgraver van archeologische sites in de Limburgse Noorderkempen. In de periode 1847-2002 in het bezit van de drie verwante families Claes, Goosssens en Claassen.

Van een gecementeerde stoep voorziene, alleenstaande, voormalige langgestrekte hoeve met ordonnantie: dwarsschuur-stal-woonhuis met enkelhuisopstand; zes traveeën en één bouwlaag onder zadeldak (nok parallel aan de straat, Vlaamse pannen), volgens kadastergegevens opgetrokken in 1848. In de Atlas van de Buurtwegen (1845) komt op deze plek al een oudere en kleinere inplanting voor, evenwel anders, met name noord-zuid georiënteerd.

In 1865 werd een los dienstgebouwtje toegevoegd, vermoedelijk een bakhuisje, dat in 1906 werd afgebroken. In 1882, gedeeltelijke herbouw.

Aan straatzijde, beuk, esdoorn en verruigde meidoornhaag, gemengd met ligustrum.

Achteraan, waterput, kruidentuin met buxushaagjes ter afboording, een rozentuin en een boomgaard.

Verankerde baksteenbouw op zwartbeschilderde gecementeerde plint; deels bewaard en deels later houtwerk. Aflijnende overhoekse muizentand. Beluikte, deels aangepaste rechthoekige muuropeningen op beschilderde gecementeerde lekdrempels. Schuurpoort en staldeur onder houten lateien. Linkerzijpuntgevel met luik, rechterzijpuntgevel met rechthoekig venster in geveltop.