De huidige kerk, opgericht onder de stuwkracht van pastoor C. Huygens, werd voorafgegaan door een noodkerk, ingericht in een deel van de aan de overkant van de straat gelegen, voormalige quarantainestallen van 1895 en ingezegend op 29 oktober 1950.
Op 23 september 1962, eerstesteenlegging van de huidige kerk door de abt van de Achelse Kluis, met een steen van de afgebroken machineloods van de nabije spoorweg. In 1962-63, bouw van het bedehuis, naar ontwerp van architect G. Daniëls (1906-78), (Maaseik). De paters kruisheren hadden in Maaseik hun roots, hetgeen hun keuze van architect bepaalde. Op 24 augustus 1963, inwijding. De eerste mis werd opgedragen door Monseigneur J. Heuschen.
Links van de kerk, voormalige pastorie, in 1963 door de kruisheren gebouwd, en parochiaal centrum Parochiezaal "Aan de Statie" van hetzelfde jaar.
Georiënteerde zaalkerk van baksteen en beton, onder naar het oosten afhellende bedaking (roofing), de sacristie onder vlakke bedaking. Naast de dominerende baksteenbouw wordt gebruik gemaakt van beton voor kroonlijsten, omlijstingen en stijlen van rechth. muuropeningen, galmgaten en lantaarn van toren, alsook van hardsteen voor lekdrempels van keldergaten.
De plattegrond beschrijft een schip met flankerende noordsacristie, een vrijstaande westtoren, verbonden met de kerk door een gang, en een inspringend koor met een vlakke koorsluiting.
Toren van vier inspringende geledingen; doopkapel op de eerste bouwlaag met grote rechthoekige vensters; blinde tweede geleding; derde bouwlaag met galmgaten; lantaarn met vlakke bedaking en bekronend kruis. Voorgevel van schip en zijgevels van koor met brede rechthoekige vensterpartijen.
Zuidzijgevel van schip met hoge smalle rechthoekige drielichten. Het kruis tegen de kerk huldigt vriendschap en vrede.
Interieur: overdekking van platen, afhellend naar oosten.
Mobilair: Hoofdaltaar van witte steen (circa 1963), met het motief van de Vis (Christus) en de duiven (de gelovigen), en tabernakel, naar ontwerp van kunstsmid-beeldhouwer Harry vanden Thillart (Rosmade, Nederland), laatstgenoemde in 1964 als bijdrage van de Nederlandse regering ingezonden naar de Biënnale van Christelijke Kunst te Salzburg; twee smeedijzeren ambi (circa 1963) door Vanden Thillart (Rosmade) met voorstelling van lam en arend; doopvont van hardsteen en messing (circa 1963); orgel van 1963 door Arie Verduyn (Slikkerveer, Nederland), na tien jaar reeds buiten gebruik; decoratieve glasramen en figuratieve door Daan Wildschut (1913-1995) met voorstelling van de Levensboom en vissen (circa 1963); veertien kruiswegstaties door Franssen in houtsneedruk (circa 1969); nieuw, digitaal kerkorgel, in 1998 met financiële steun van de stad geplaatst.
- CLAASSEN A., Achel, top van Limburg, (De Vlaamse Toeristische Biblioteek, 132, 1971, p. 11).
- CLAASSEN A., Honderd eeuwen Achel, Achel, 1988, p. 18.
- CLAASSEN A., red., Rond de oude en nieuwe straatbenamingen te Achel, Achel, 1960, p. 29.
- CREEMERS G. & VAN DE SIJPE L., De verdwenen burcht van Hamont. Een bijdrage tot de middeleeuwse geschiedenis van de stad Hamont,(Uitgaven van De Geschied- en Heemkundige Kring "De Goede Stede Hamont", 2de r., nr. 2), Hamont-Achel, 1995), p. 14.
- DE DIJN C.G., red., Het orgelbezit in de provincie Limburg, in Kunst en oudheden in Limburg, 16, St.-Truiden, 1976, p. 9.
- DEGEEST M., Ontmoeting met Hamont-Achel, ons stadje vandaag, Hamont-Achel, 2001, p. 13, 120-121, 184, afbn. op p. 121, 185.
- GEUKENS B., Fotorepertorium van het meubilair van de Belgische bedehuizen, Provincie Limburg, Kanton Neerpelt, Brussel, 1977, p. 13.