Rij- en burgerhuis met dubbelhuisopstand van drie traveeën en twee bouwlagen onder gecombineerde zadeldaken (mechanische pannen), daterend van het begin van de 20ste eeuw.

In 1688, brandstichting van het oorspronkelijke huis door Franse legerbenden. In 1689, heropbouw. Later, herbergfunctie.

In 1904 stond er een hoeve met strodak, in de Atlas van de Buurtwegen (1845) aangeduid als een langgestrekt pand met een losstaand dito element aan de Vreyshorring. Kort daarop, bouw van een tweewoonst in spiegelbeeld, waarvan heden enkel de westzijde overblijft.

Baksteenbouw op hardstenen plint met bossage en drie rechthoekige keldervensters met vernieuwd houtwerk; gebruik van gele baksteen voor deels doorlopende boogruggen en bij waterlijst tussen beide bouwlagen; zandsteen voor aanzetstenen en geprofileerde versieringen in de vorm van sokkeltjes in de geveltop; hardsteen voor doorlopende lekdrempels en steektrap; bewaard houtwerk, onder meer geprofileerde kroonlijst op consoles. De twee linkertraveeën vormen een breed-, de derde een vooruitspringend diephuis met klokgevelvormig spaarveld en puntgevelvormige bekroning met schouderstukken en latere deklijst. Rondbogige en korfboogvormige muuropeningen met onder- en bovenaan gekleurd glas in sierlijke houten roedeverdeling. In de middentravee: rondbogige deurportiek met deels aangepaste steektrap, waarboven balkon met deurvenster en opengewerkte borstwering.