Op het Primitief kadasterplan van 1812 ligt er ten noordwesten van de Sint-Stefanuskerk en palend aan het kerkhof (perceel nr. 100 en 99) een huis met gelede plattegrond en een tuin (nr. 102 en 101), in de legger geregistreerd als de kapelanij. Ze werd in 1854 bij de vergroting van het kerkhof vernieuwd, is gedocumenteerd door latere prentkaarten en werd begin 20ste eeuw vervangen door een nieuwbouw naast de huidige pastorie.

Beide gebouwen liggen nu ten noordoosten van de kerk. De pastorie, een alleenstaand dubbelhuis van vijf traveeën met twee bouwlagen onder zadeldak (mechanische pannen), met vernieuwd schrijnwerk is door muurankers 1846 gedateerd. De dubbelhuisopstand bestaat niet in de achtergevel en tegen de zuidgevel leunt een recent bijgebouw aan. Het bakstenen gebouw in neoclassicistische stijl met lijstgevel op een kalkstenen plint, is voorzien van bakstenen, strekse vensters met hardstenen lekdrempels, kordon vormend op de tweede bouwlaag en een rechthoekige deur in een geprofileerde hardstenen omlijsting met druiplijst.

Het huis ligt op een ruime kavel en heeft een ommuurde voortuin waarvan het hek verdween en de hardstenen pijlers vervangen werden door nieuwe in baksteenmetselwerk. Een recht pad, deels gekasseid, deels bestraat met vermoedelijk uit het interieur hergebruikte blauwe plavuizen, loopt naar de met blauwe hardsteen omlijste en van een druiplijst voorziene voordeur. Een deel van de voortuin is in asfalt gelegd als oprit voor de nieuw gebouwde garage in de hoek. De meer dan twee meter hoge bakstenen tuinmuur uit 1846, het bouwjaar van de pastorie, telt zeven traveeën langs de Kerkstraat. De omheiningsmuur, geritmeerd door bakstenen lisenen, werd gedeeltelijk verlaagd, is nu afgedekt met betonnen dekstenen en heeft een interessante muurvegetatie.

Aan de straatkant groeit een ca 50 jaar geleden geplante metershoge levensboom en achter de pastorie groeit een bruine beuk (Fagus sylvatica ‘Atropunicea’) (407 cm stamomtrek standaard gemeten op 150 cm hoogte), een mooie solitair die niet ouder is dan 80 jaar. Op de perceelsgrens staat een Japanse notenboom (Ginkgo biloba), geplant in 1998.

In de tuin staat een bakhuis, deels van vakwerk met lemen troggewelfjes en houten raamkozijnen, uit de bouwtijd. Op een kleine moestuin na, is het terrein achter de pastorie in gebruik als weide, maar een meer dan 15 meter lange strook van doorgeschoten meidoorn (crataegus monogyna) (75 cm) blijft over van de haag die voorheen de moestuin begrensde. Bij het pastoriegoed hoorden voorheen meerdere hectaren grond die nu verkaveld zijn.