In de omgeving van het station van Neerpelt zijn twee seinhuizen gelegen. Beide zijn Saxby-seinhuizen, genoemd naar de Brit John Saxby (1821-1913). Hij verbeterde in 1856 het mechanisme dat de Fransman Vignier een jaar eerder had gebouwd. Volgens dit mechanisme konden de wissels slechts bediend worden indien de andere sporen die in conflict zouden kunnen treden met de rijdende trein, door een sein waren afgesloten. Op 24 juni 1856 werd het door een octrooi gewaarborgd. Samen met J.S. Farmer, directeur van de London Brighton and South Coast Railway Company richtte hij de firma Saxby and Farmer op, die jarenlang mechanische seinposten bouwde.

Beide seinhuizen zijn gelegen aan een overweg in de nabijheid van het station. Blokpost 4 is groter dan seinhuis II en is eveneens dichter bij het station gelegen, ten zuiden ervan. Het betreft een alleenstaand rechthoekig gebouw van twee traveeën en twee bouwlagen onder een overstekend schilddak (kunstleien) met een geprofileerde houten kroonlijst op dito schoren, daterend van 1914. Het is opgetrokken in baksteen met verwerking van hardsteen voor lekdrempels en consoles. De hoeklisenen worden aan de straatzijde verbonden door een rondboogfries. Het houtwerk bleef bewaard in de getoogde beneden- en de rechthoekige bovenvensters. In beide zijgevels zit er een getoogde deur. De gelijkvloerse verdieping wordt ingenomen door de kettingen die de verbinding maken tussen de seinen en wissels langs de sporen en de hendels die op de eerste verdieping van het seinhuis zijn aangebracht. Seinhuis II ligt ten noorden van het station en is qua opbouw gelijkaardig aan blokpost 4.