Wat achterin gelegen, voormalig logementshuis van Peter Jan Moonen (° 1845), waar voerlieden met hun paarden, die boten op het Kempisch kanaal voorttrokken, onderdak vonden; sinds 1987-90, restaurant Sint-Hubertushof en woning. Eind XVIII stond op de huidige parking naast het restaurant een oud boerderijtje, in de Atlas van de Buurtwegen (1845) aangeduid als een langgestrekt pand, dat in 1881 werd verbouwd (onder andere toevoeging van een stalling) en aangekocht door Peter Jan en in 1909 werd afgebroken. Huidig gebouw van 1906-07. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, gedeeltelijk in gebruik door het leger als depot. Verschillende latere bestemmingen tot aan de verbouwing tot restaurant en woning.

Verankerde baksteenbouw met bedaking van mechanische pannen; overal vernieuwd houtwerk en aflijnende rechte muizentand. Woonhuis met dubbelhuisopstand; vijf traveeën en één bouwlaag onder geknikt zadeldak (nok evenwijdig aan de straat). Voorgevel op gecementeerde plint, verticaal gemarkeerd door hoeklisenen en middenrisaliet met van top- en schouderstukken voorziene puntgevelvormige bekroning, waarin een getoogd dakvenster, horizontaal geritmeerd door gecementeerde banden en een verbindende dito muizentand met dropmotief. Getoogde muuropeningen op hardstenen lekdrempels, de deur ingeschreven in een rondbogig spaarveld. Zijgevels met deels rechthoekige aangepaste, getoogde vensters, de rechter zijgevel met X-vormig anker en twee gedichte oculi. Links en achteraan, twee haakse aangebouwde dienstgebouwen onder zadeldaken, met deels aangepaste, rechthoekige muuropeningen. Vooraan en achteraan het linkse dienstgebouw, recente aanbouwsels “in stijl” onder vlakke bedaking.