Panhof of Pannenhof, wellicht hof "boerderij" waarin zich de (brouw)pan of brouwketel bevond. Eertijds hoeve en brouwerij der monniken van de abdij van Floreffe. Op de Ferrariskaart (1771-77) aangeduid als een langgestrekte hoeve. In de Atlas van de Buurtwegen (1845) De hoeve genoemd en voorkomend als een dito pand met smalle uitbouw achteraan tenwesten en een klein, quasi vierkant dientstgebouwtje ten oosten.

Grotendeels bakstenen complex, thans bestaande uit een langgestrekte hoeve ten westen, een recente (?) losstaande, haakse open schob ten noorden en een dito dienstgebouwtje ten noordoosten, van latere datum dan de woonhuisvleugel; zadeldaken (golfplaten en mechanische pannen). Aan straatzijde door eiken en zes linden beschaduwde en van een beuken- en hulsthaag voorziene, deels door klimop begroeide, langgestrekte hoeve met ordonnantie: dwarsschuur-paardenstal-woonhuis-koeienstal-dwarsschuur-schapenstal; vier woonhuistraveeën en één bouwlaag, in kern mogelijk teruggaand tot de 18de eeuw. Volgens bewoner is het woonhuis het oudst, dateert het dienstgedeelte van later en de koeienstal van 1911.

Verankerde baksteenbouw, met sporen van originele achtergevel van vakwerk met lemen vullingen in de later uitgebreide schuur; aflijnende rechte muizentand met dropmotief. Nieuwe voorzetgevel bij woonhuis en koeienstal, volgens bewoner van 1938-39. Rechthoekige muuropeningen op afgeschuinde bakstenen lekdrempels; grotendeels vernieuwd houtwerk. De oorspronkelijke deur bevond zich ter hoogte van het rechtse venster. Bewaarde schuurpoorten en deels aangepaste staldeuren onder houten lateien; schuifdeur bij de koeienstal. Blinde zuidelijke zijpuntgevel met vlechtingen. Cementstenen noordelijke zijpuntgevel met luik onder houten latei. Achtergevel met opkamer boven betralied keldergat en (grotendeels) latere, in kern mogelijk originele aanbouw onder doorlopend dakschild. Ten noorden, open schob. Ten noordoosten, dienstgebouwtje met rechthoekige muuropeningen onder houten en gecementeerde lateien.