Woning Beckers, genoemd naar de familie die er al enkele eeuwen woonachtig is. Aan straatzijde ten westen van een aansluitend bakstenen muurtje voorziene, alleenstaande langgestrekte hoeve met ordonnantie: stal(?)-woonhuis; thans zeven traveeën en één bouwlaag onder aan straatzijde afgewolfd zadeldak (nok loodrecht op de straat, mechanische pannen, hoogstwaarschijnlijk uit het vierde kwart van de 18de of eerste helft van de 19de eeuw, in kern mogelijk iets ouder.

Moeilijk situeerbaar op de Ferrariskaart (1771-77) en aldaar mogelijk aangeduid als een omhaagd complex bestaande uit drie haaks op de straat gelegen, losstaande langgestrekte bestanddelen. In de Atlas van de Buurtwegen (1845) komt de huidige hoeve vast en zeker voor, met ten zuidwesten ervan twee heden verdwenen losstaande bestanddelen, waarvan één L-vormig, en ten zuidoosten, op de plaats van het huidige dienstgebouw, een klein L.-vormig losstaand bestanddeel. Door gewone en krulankers met dito spie verankerde baksteenbouw op beschilderde gecementeerde plint. Aflijnende rechte muizentand voor- en achteraan. Deels aangepaste, rechthoekige muuropeningen op hardstenen en bakstenen lekdrempels; grotendeels vernieuwd houtwerk onder meer recente luiken, kleiner dan de voormalige. Bewaarde stal(?)deur onder houten latei. Zijpuntgevels met vlechtingen, de rechter met bewaarde deur, met van recent glas in lood voorzien bovenlicht, in vlakke beschilderde gecementeerde omlijsting. Achtergevel met dito muuropeningen, onder meer recent betralied keldergat links, waarboven opkamer.

Achteraan het erf ten zuidoosten, door een notelaar beschaduwd, losstaand, deels aangepast, bakstenen dienstgebouw onder zadeldak (Vlaamse pannen), in kern mogelijk teruggaand tot de eerste helft van de 19de eeuw, met rechthoekige muuropeningen, deels onder houten lateien; oculus in top van rechter zijpuntgevel; ten noordwesten aangebouwde recente open schob.