Sint-Donatuskapel, confer recente ijzeren inscriptie op voorgevel. Inwijding op 5 december 1851, jaar van de officiële stichting van de parochie Linde, en van toen tot 1859, parochiekerkje van het gehucht. In mei 1881, herstelling. Door drie kastanjelaars en één acacia beschaduwd, door gras en een stoep van cementtegels omgeven, door een kasseien toegangspad voorafgegaan, georiënteerd bedehuis van één travee met driezijdige sluiting onder zadeldak (kunstleien) met van vlechtingen voorzien westelijk aandak en vierkant houten westelijk dakruitertje onder tentdakje, uit eind 18de of eerste helft 19de eeuw, daar niet voorkomend op de Ferrariskaart (1771-77), maar wel in de Atlas van de Buurtwegen (1845) en aldaar Chapelle Linderkapel genoemd.

Met gewone en krulankers verankerde, witbeschilderde baksteenbouw op gepikte plint en breukstenen sokkel. Rechthoekig portaal met vernieuwd houtwerk en links ervan, een gedicht getoogd venstertje. Zijgevels met telkens één rechthoekig venstertje op beschilderde gecementeerde lekdrempel onder houten latei; bewaard houtwerk. Blinde sluiting met overhoekse lisenen.

Bepleisterd en witbeschilderd interieur overkluisd door middel van een gedrukt tongewelf. Cementtegelvloer.

Mobilair: gipsen beelden van Sint-Donatus, vereerd als patroon tegen onweer, Sint-Jozef en Onze-Lieve-Vrouw met Kind; beschilderd houten neobarok portiekaltaar met getorste zuilen en gebroken fronton.