Twee in 1981 nog gelijkaardige, neoclassicistische rijhuizen, die voorheen mogelijk één geheel vormden (confer doorlopende nokhoogte).

Nummer 15, zogenaamd De Beer, één van de oudste huizen van Peer, in kern mogelijk uit de eerste helft van de 16de eeuw, daar in 1942, bij de afbraak van een schouwmantel, een vondst werd gedaan van zes munten uit de periode van de eerste helft van de 16de eeuw tot de 18de eeuw. Ruime tuin achteraan. Breedhuis met dubbelhuisopstand van zes traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (mechanische pannen) met deels gecementeerd, van vlechtingen voorzien noordelijk aandak, in zijn huidig voorkomen waarschijnlijk uit de tweede helft van de 19de eeuw, doch ouder in kern.

Bepleisterde en beschilderde baksteenbouw op hardstenen plint; grotendeels bewaard houtwerk doch vernieuwde kroonlijst op geprofileerde consoles. Geprofileerde daklijst. Rechthoekige vensters op hardstenen lekdrempels; sierlijke ijzeren, van hoofden voorziene leuningen en geprofileerde omlijstingen met sluitstenen bestaande uit acanthussen, vrucht, bladwerk, schelpmotief en rozet. Rechthoekige deur gevat in een vlakke hardstenen omlijsting op neuten en voorzien van een geprofileerde druiplijst op gegroefde consoles; ijzeren deur met traliewerk van de jaren 1950; behouden trekbel. Analoge omlijsting van de rechthoekige poort van de doorgang in de rechtse travee; bewaard houtwerk, doch in de jaren 1950 met ijzeren platen bekleed.

Eenvoudiger witbeschilderde achtergevel met rechthoekige muuropeningen onder houten lateien en twee originele uitbouwsels opzij, het linkse bouwsel met rechthoekige poort van de doorgang; in beider verlengde, twee gelijkaardige, lagere haakse, met muizentand afgelijnde bouwsels met grotendeels rechthoekige muuropeningen onder houten lateien, het zuidelijke voorzien van twee poorten en een halfrond venster in de oostelijke zijpuntgevel. Al deze bouwsels achteraan, voorzien van gewone ankers en krulankers met dito spie, zijn afgedekt met lessenaars- en zadeldaken (dito pannen), deels afgewolfd ten oosten.

Nummer 17, zogenaamd De oude pastorie, confer Stinissen (1997). Bepleisterd en beschilderd bakstenen breedhuis; drie traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (mechanische pannen) met dakschild ten zuiden, in 1981 met toenmalig uitzicht grotendeels uit de tweede helft van de 19de eeuw, thans met aangepaste muuropeningen en vernieuwde kroonlijst. Mogelijk oudere kern, confer Stinissen (1997). Ten zuiden, volledig aangepaste doorgang. Deze bestond in 1981 nog uit een met een geprofileerde houten kroonlijst op klossen afgelijnd lijstgeveltje, met een rechthoekige, van een bovenlicht voorziene deur, bekroond met een halfrond venster met waaiervormige roedeverdeling.