Deze langgestrekte hoeve werd mogelijk opgetrokken in 1870 en getuigt met haar traditionele elementen hoe een boerenbedrijf functioneerde.

Historiek

Volgens de buren wonend te Voorstraat 7, werd deze langgestrekte hoeve in 1870 opgetrokken. Ze werd waarschijnlijk later van een typisch geknikt zadeldak voorzien.

De boerderij wordt een eerste maal kadastraal genoteerd in 1914 (schets nummer 1), met nog bestaande haakse aanbouw en twee losstaande dienstgebouwtjes die later verdwenen.

Mogelijk stond op de plek waar de huidige hoeve nu staat, aanvankelijk het meest ten noorden gelegen element van de voormalige hoeve met als adres Voorstraat nummer 7. Zo is het aangeduid op de Ferrariskaart (1771-1777) en in de Atlas van de Buurtwegen (1845). Lange tijd zal de hoeve Voorstraat nummer 7 één geheel uitgemaakt hebben met de hoeve Voorstraat nummer 9.

De stallen achteraan rechts werden ten laatste in 1950 aangebouwd (schets nummer 1). Datzelfde jaar verschijnt kadastraal ook het parallelle losstaande dienstgebouw.

Beschrijving

De hoeve is omgeven door weiland en ligt nabij de valleien van de Dommel en Bollisserbeek, in landschappelijk waardevol gebied. Het gaat om een langgestrekte hoeve die aan de straatzijde voorzien is van een meidoornhaag en een tamme kastanjelaar. Vooraan staat een linde en een ronde gecementeerde waterput. Voor het woonhuis is er een gecementeerde stoep. Ten westen wordt de hoeve beschaduwd door een beuk en een linde.

De langgestrekte hoeve heeft als ordonnantie: paardenstal-dwarsschuur-koeienstal-woonhuis met dubbelhuisopstand. In totaal telt de hoeve zeven traveeën en één bouwlaag onder verspringende zadeldaken. Bij het woonhuis is het dak geknikt. De nok van het dak staat loodrecht op de straat en het dak is voorzien van mechanische pannen. Deze verankerde baksteenbouw heeft deels een gecementeerde plint en is voor- en achteraan met een rechte muizentand afgelijnd. Het houtwerk bleef grotendeels bewaard. De beluikte rechthoekige muuropeningen zijn voorzien van gecementeerde lekdrempels. Het iets lager, van krulankers voorzien dienstgedeelte heeft staldeuren en een schuurpoort onder houten en betonnen lateien. De westelijke zijpuntgevel is zoals vaak blind gebleven, omwille van de felle westenwinden. De oostelijke zijgevel vertoont een getoogd keldergat, verwijzend naar de opkamer met betralied venster.

Achteraan, ten noorden, treft men parallelle losstaande stallen onder een zadeldak, daterend van ongeveer 1950, met getoogde stalvensters met ijzeren roedeverdeling en rechthoekige staldeuren.

Het geheel is voorzien van originele en latere, deels afgelijnde aanbouwsels onder zadel- en lessenaarsdaken voorzien van mechanische pannen en golfplaten. Ten westen van de hoeve, achteraan het erf, werden een viertal open schobben opgetrokken.

Voor zover waarneembaar, bleven de innerlijke structuur en de afwerking van de hoeve met onder meer moer-, kinderbalken en cementtegelvloeren, grotendeels bewaard. Het interieur kon evenwel niet bezocht worden.